مدت زیادی از وقتی که اچ تی سی (HTC) دو گوشی جدید خود با پسوند U را معرفی کرد نمی گذرد، که یکی از آن ها که به نوعی یک پرچمدار محسوب می شد یعنی HTC U Ultra سر و صدای بیشتری به پا کرد و ما نیز شما را در جریان اخبار و اطلاعات مهم مربوط به آن قرار دادیم. حالا نوبت به HTC U Play با صفحه نمایش جمع و جور تر، طراحی ممتاز و دوربین های ۱۶ مگاپیکسلی در پشت و جلوی آن رسیده تا زیر ذره بین نقد و بررسی ما قرار بگیرد. روی کاغذ که اچ تی سی یو پلی تمامی مشخصاتی که یک میان رده ای قدرتمند باید داشته باشد را در خود جای داده است، ولی آیا در عمل هم حرف هایی برای گفتن دارد؟ با تک فارس همراه باشید تا به نقد و بررسی این گوشی بپردازیم.
طراحی
لغزنده و فرار بودن، اولین چیزی است که وقتی گوشی جدید اچ تی سی را در دست بگیرید به ذهن تان خطور می کند. گوشی به مانند مد روز به شکل ساندویچی و شیشه ای ساخته شده است، یعنی دو صفحه شیشه ای حرارت دیده در دو طرف یک قاب فلزی قرار گرفته اند. اچ تی سی این کار را به شکلی متوازن و متناسب انجام داده است، و هم وقتی که این گوشی در دست شما قرار دارد و هم وقتی که روی زمین است نگاه کردن به آن حس جالبی به شما می دهد. برای یک گوشی با این اندازه، اچ تی سی یو پلی به اندازه کافی سبک است. در پشت آن هم یک تزیین با رنگ جالب انجام شده که در هنگام انعکاس، رنگی است. در مدل سفیدی که مورد نقد و بررسی قرار گرفته، پشت این گوشی انعکاسی به رنگ صدفی دارد.
همان طور که در ابتدای متن اشاره کردیم، این گوشی به خاطر ساختار شیشه ای اش اندکی لغزنده به نظر می رسد، و البته لبه های فلزی باریک آن هم کمک چندانی به بهتر قرار گرفتن آن در دست کمکی
نکرده است. البته پس از مدتی به مقدار فشاری که لازم است برای نگهداری اچ تی سی یو پلی ارزشمندتان عادت می کنید، البته اگر یک قاب جدا هم برای آن تهیه کنید باز کارتان راحت تر است؛ به طور کلی هم گوشی با توجه به ابعاد کمی عریض به نظر می رسد، نسبت صفحه به بدنه ۷۰ درصد هم در این روزها تعریف چندانی ندارد و اچ تی سی یو پلی می توانست از آن لبه های کناری اش بکاهد و به نسبت بهتری دست پیدا کند.
اچ تی سی برای این گوشی یک دکمه خانه (Home) تعبیه کرده که یک اسکنر اثر انگشت هم در آن قرار دارد، و در دو طرف آن هم دو کلید خازنی مربوط به منو و بازگشت قرار گرفته است. تمامی این کلیدها به خوبی کار می کنند و افرادی هم که از وجود اسکنر اثر انگشت در جلوی گوشی استقبال می کنند می توانند ممنون اچ تی سی باشند.
یک بلندگوی تکی در پایین گوشی قرار دارد، و دو میکروفون با قابلیت حذف نویز هم در بالا و پایین گوشی قرار گرفته است. خوشبختانه، اچ تی سی برای شارژ و انتقال سریع تر اطلاعات به تیپ سی یو اس بی روی آورده است و یک پورت مربوط به آن را در گوشی جای داده است. همچنین به خاطر عدم وجود یک جک ۳.۵ میلی متری، این پورت یو اس بی به عنوان رابطی برای متصل کردن هدفون هم به شمار می رود. دو دکمه مربوط به خاموش و روشن کردن گوشی و کم و زیاد کردن صدا که فلزی هستند هم با اندازه ای مناسب در کنار گوشی قرار گرفته اند و پیدا کردن شان هم کار سختی نیست.
صفحه نمایش
از لحاظ صفحه نمایش، اچ تی سی با به کار بردن یک صفحه نمایش ال سی دی ۵.۲ اینچی با رزولوشن فول اچ دی کمی طرفداران را ناامید کرده است. البته وضوح صفحه نمایش گوشی کافی، رنگ ها در آن زنده و میزان پیکسل های آن هم به اندازه کافی بالا است و می تواند پاسخگوی تمامی اعمال شما باشد.
البته در پردازش رنگ های سرد گوشی کمی لنگ می زند و رنگ سبز هم در آن زیادی اشباع شده به نظر می رسد، ولی به هر حال گوشی دارای بخشی برای تنظیم تُن رنگ ها است و اگر دوست دارید با آن ها ور بروید، امکانش فراهم است! در هوای آزاد هم گوشی عملکرد متوسطی دارد؛ با وجود آن که وضوح خود صفحه کافی و خوب است، ولی انعکاس نور به گونه ای خواهد بود که چندان دوست ندارید زیر نور مستقیم آفتاب از گوشی استفاده کنید.
رابط کاربری و عملکرد
اچ تی سی یو پلی از آخرین نسخه از رابط کاربری اختصاصی اچ تی سی یعنی سنس (Sense) استفاده می کند که متاسفانه این رابط بر روی نسخه ششم اندروید یعنی مارشمالو نصب شده و نه نسخه هفتم، ولی احتمالاً به زودی با یک به روز رسانی این گوشی هم اندروید نوقا را دریافت کند. اچ تی سی تا حد امکان رابط سنس را به اندروید خام نزدیک کرده و اکثر کارها را هم به اپلیکیشن های پیش فرض گوگل محول کرده، پس فقط مقداری مخلفات و تم های متنوع را با این رابط همراه کرده و همین مسئله باعث می شود تا فرایند انتشار به روز رسانی برای این گوشی سریع تر و راحت تر انجام شود.
طبق عادت همیشگی سنس، خوراک BlinkFeed در زمینه های خبری و اجتماعی هم مثل همیشه در سمت چپ صفحه اصلی و خانه گوشی جای گرفته است، ولی اچ تی سی به این بسنده نکرده و با اپلیکیشن News Republic نیز همکاری به عمل آورده تا اخبار سریع تر به شما منتقل شوند، ولی این اپلیکیشن از آن دست اپلیکیشن های سمج و اعصاب خرد کنی است که با نوتیفیکیشن هایش مدام روی مغز شما راه می رود و خاموش کردن ان هم به این سادگی ها نیست! حالت های Motion Launch اچ تی سی ولی از طرف دیگر بسیار کارآمد عمل می کنند و می توانند میان بر های بسیار خوبی را وقتی که گوشی شما در حال استراحت است، فراهم کنند. شما می توانید دو بار روی صفحه نمایش گوشی ضربه بزنید یا این که قفل را به سمت بالا بکشید، یا اینکه به سمت چپ و قسمت خوراک بروید تا قفل گوشی باز شود. تنها چیزی که جا مانده آن است که وقتی در یک مکان خالی از آیکن انگشت تان را به سمت پایین بکشید تا نوتیفیکیشن ها به نمایش در بیایند، قابلیتی که در عین ساده بودن توجه چندانی به آن از سوی بسیاری از شرکت ها نمی شود.
اچ تی سی یو پلی با قابلیت جدید شرکت اچ تی سی یعنی Sense Companion همراه شده، که یک دستیار صوتی هوشمند به مانند سیری (Siri) و Google Assistant است. به مانند بقیه دستیارهای صوتی هوشمند، Sense Companion هم به شما این امکان را می دهد تا با صدای خود گوشی خود را کنترل کنید و مطالب و مواردی که ممکن است برای شما جالب باشد را به اطلاع شما می رساند، حال چه اطلاعات باشد، چه یک رویداد و چه موارد دیگر. هیچ چیز خاص و ویژه ای در مورد این دستیار صوتی هوشمند که در کوچه و خیابان و مترو و اتوبوس ممکن است از آن استفاده کنید وجود ندارد ولی اچ تی سی می گوید که در طی زمان نیازهای شما را درک خواهد کرد.
پردازنده و حافظه
اچ تی سی یو پلی از پردازنده میان رده ای MediaTek Helio P10 بهره می جوید، که ۸ هسته ۶۴ بیتی دارد و قدرت آن ها روی ۲ گیگاهرتز تنظیم شده است. این گوشی ۳ گیگابایت هم حافظه رم و ۳۲ گیگابایت حافظه داخلی دارد (۲۳ گیگ آن قابل استفاده است) و می توانید با کارت های حافظه میکرو آن را افزایش دهید.
رابط کاربری بسیار روان و راحت اجرا می شود، بدون هیچ مشکل و ایراد خاصی. البته اچ تی سی کلاً زیاد هم از زرق و برق ها و انیمیشن های گرافیکی برای طراحی رابط های خود بهره نمی جوید. بعضی از بازی های ۳ بعدی سنگین ممکن است در هنگام اجرا با مشکلاتی مواجه شوند، و برخی دیگر از بازی های نه چندان خاص هم به خاطر گرافیک ARM قادر به اجرا شدن بر روی گوشی نبودند، اما علی ای الحال این گوشی برای انجام اعمال روزمره به مشکل خاصی بر نخواهد خورد.
اتصالات
با توجه به چیپست مدیا تک به کار رفته در ساخت گوشی، انتظار LTE و تطابق صوتی در تمامی نقاط ایالات متحده آمریکا را نباید داشت، به جز برخی از مدل های مربوط به تی موبایل یا ای تی اند تی، ولی در کل هم اچ تی سی یو پلی بیشتر برای بازارهای بین المللی ساخته شده است. این گوشی تمامی ایستگاه های رادیویی معمول را که یک گوشی میان رده ای باید ارائه دهد، ارائه می دهد و اتصال از طریق سیم هم به لطف پورت یو اس بی تیپ سی که در زیر گوشی است به راحتی فراهم می شود. همان طور که اشاره شد متاسفانه هیچ جک صوتی خاصی برای گوشی در نظر گرفته نشده، که ممکن است باعث ناراحتی برخی از طرفداران شود.
دوربین
یک دوربین ۱۶ مگاپیکسلی f/2.0 که لنز آن به طور خودکار پایدار می شود و قابلیت تشخیص فاز را هنگام استفاده از فوکوس خودکار دارد، در پشت اچ تی سی یو پلی قرار گرفته است. اگر چه تصاویری که این دوربین تهیه می کنند از لحاظ رزولوشن از دوربین ۱۲ مگاپیکسلی UltraPixel که در گوشی اچ تی سی یو الترا قرار دارد بهتر هستند، ولی پیکسل های آن ۱ میکرو متر کوچک تر هستند، که حداقل روی کاغذ به این معناست که در مکان های کم نور این گوشی عملکرد ضعیف تری نسبت به اچ تی سی یو الترا دارد. دوربین جلویی مخصوص گرفتن سلفی این گوشی نیز ۱۶ مگاپیکسلی است که می تواند تصاویر پانوراما از شما و دیگر کسانی که در عکس حضور خواهند داشت تهیه کند. دوربین جلوی این گوشی همچنین حالتی که به UltraPixel معروف است را نیز دارد، که در اصل با کم کردن رزولوشن عکس، میزان حساسیت آن به نور را تا ۴ برابر افزایش می دهد.
اپلیکیشن اصلی مربوط به دوربین گوشی هم تا حد امکان ساده ساخته شده؛ به طوری که اکثر فیلترها و حالت هایی که ممکن است شما به آن ها نیاز پیدا کنید در قالب گزینه هایی درشت و دمِ دست در آن تعبیه شده اند و فقط تعداد محدودی از تنظیمات را باید در منوهای تو در تو جست و جو کنید. این گوشی همچنین یک حالت پرو نیز در اپلیکیشن دوربین خود دارد، که به شما اجازه می دهد تا تنظیمات مختلف را به شکل دستی تنظیم کنید، مثل سرعت شاترها. حالت HTC Zoe هم یکی دیگر از آن چیزهایی است که می توانید به آن رجوع کنید، اگر چه خود گوشی هم یک حالت خودکار برای HDR هم در این گوشی وجود دارد به طوری که خود گوشی بسته به شرایط تصمیم می گیرد HDR را فعال کند یا خیر. البته لازم به ذکر است اگر این قابلیت فعال باشد، گرفتن عکس مقداری بیشتر طول خواهد کشید.
در مورد خود عکس های گرفته شده هم، باید گفت که به هر حال از لحاظ گرم و پویا بودن رنگ ها این گوشی به مانند برخی دیگر از گوشی ها نیست و در نمایش رنگ ها اغراقی به عمل نمی آورد، پس عکس ها به واقعیت نزدیک تر هستند. البته این جمله اصلاً به آن معنا نیست که تصاویر تهیه شده توسط این گوشی بی رنگ و لعاب هستند، ولی به هر حال به واقعیت نزدیک تر هستند در حالی که در این دوره بسیاری از مردم دوست دارند تا واقعیت را با چاشنی های مختلف مثل کنتراست بیشتر به بقیه نشان دهند. اکثر عکس ها هم با دقت بسیاری گرفته می شوند، خصوصاً زمانی که قابلیت HDR هم فعال باشد. اکثراً عکس ها ملایم هستند، خصوصاً وقتی که بخواهید در هوای آزاد و در یک روز ابری عکس بگیرید که منابع نور چندانی در دسترس نیستند یا اگر هم منبع نوری در دسترس است، به واسطه پوشش های مختلف خیلی نمی تواند از خود نور ساطع کند. دوربین جلوی این گوشی هم وقتی که UltraPixel فعال باشد یا در زیر نور آفتاب باشید، عکس هایی اغراق شده را ثبت می کند، پس بهتر است از همان رزولوشن ۱۶ مگاپیکسلی استفاده شود تا عکس هایی متعادل تر داشته باشید.
دوربین اچ تی سی یو پلی می تواند ویدیوهایی با رزولوشن فول اچ دی و به صورت ۳۰ فریم بر ثانیه را تهیه کند، که البته این ها با چاشنی پایدار کننده لنز همراه شده و در نتیجه نباید خیلی نگران تکان خوردن دست تان باشید. ویدیوهای این گوشی با جزئیات اند و رنگ ها نیز در آن ها باورپذیر جلوه می کنند. تنظیم کردن فواصل وقتی در حال حرکت هستید به خوبی انجام می پذیرد و فوکوس خودکار نیز وقتی که بین اجسام دور و نزدیک جا به جا می شوید، عملکرد جالبی را از خود به نمایش می گذارد.
صدا
از لحاظ صوتی، اچ تی سی این اجازه را به خود داده تا از شر جک ۳.۵ میلی متری خلاص شود. پورت یو اس بی تیپ سی که در این گوشی تعبیه شده هم برای اتصالات صوتی مناسب است و خوشبختانه، اچ تی سی مدل جدید هدفون های HTC USonic را نیز که چند ماه پیش در پک گوشی های HTC Bolt و HTC 10 Evo یافت می شد را نیز در جعبه این گوشی قرار داده است. این هدفون ها با هدف آن به بازار عرضه شده اند که یک تجربه بسیار مناسب و خوب را برای هر کاربری با توجه به سلیقه اش فراهم کنند و به نوعی هر کاربر به صورت کاملاً منحصر به فرد می تواند از آن ها استفاده کند. اگر چه بد نیست به این نکته هم اشاره کنیم که این هدفون ها فقط با پورت یو اس بی تیپ سی کار می کنند، و اطلاعاتی که به دست می آورد و بر حسب آن ها تجربه شما از این هدفون را هم تنظیم می کنند فقط در اختیار همان بوده و با هدست های دیگر شاهد چنین موضوعی نخواهیم بود. تک بلندگوی loudspeaker در پایین این گوشی هم به شکل غیر منتظره ای قدرتمند است، و بلندگوی گوشی برای تماس ها هم صدا را با کیفیتی مناسب در اختیار شما قرار می دهد.
کیفیت تماس
خود هدفون گوشی قدرتمند است، ولی صدای افراد در ان کمی گرفته و ناواضح به نظر می رسد، به علاوه وقتی صدا را تا آخرین درجه بالا می برید دیگر صدا آن کیفیت لازم را ندارد. ولی به هر حال دو میکروفون دارای از بین برنده نویز عملکرد خوبی در زمینه رساندن شما با وضوح و کیفیت بالا به طرف مقابل دارند.
باتری
اچ تی سی از یک باتری ۲۵۰۰ میلی آمپری برای اچ تی سی یو پلی استفاده کرده، پس چندان هم غیر منتظره نیست اگر بگوییم که این گوشی تنها می تواند به مدت ۱۵ ساعت یا همین حدود در حالت مکالمه کار کند. در تست های به عمل آمده برای باتری این گوشی هم این گوشی توانسته چیزی بالغ بر ۸ ساعت و ۵۶ دقیقه در حالت کار کردن، روشن بماند. این میزان در مقایسه با ۱۱ ساعتی که گلکسی ای ۵ سری ۲۰۱۷ می تواند به کاربران خدمت رسانی کند کمتر است، ولی به هر حال برای یک باتری با ظرفیت تنها ۲۵۰۰ میلی آمپر باز هم خوب به نظر می رسد. همچنین میزان مصرف گوشی در حالت آماده به کار هم به خوبی بهینه شده، پس با استفاده معمولی می تواند بیشتر از یک روز شارژ نگه دارد. البته مسلماً اگر چیپست ۲۸ نانومتری این گوشی را تحت فشار قرار دهید، مثلاً به انجام بازی بپردازید و اعمالی از این دست باتری خیلی زودتر از حد انتظارتان خالی خواهد شد. خوشبختانه، این گوشی به تکنولوژی شارژ سریع یا همان Quick Charging هم مجهز است و وقتی که شارژ گوشی تمام شد، خیلی زودتر می توانید آن را دوباره شارژ کنید و این یک ویژگی مثبت به شمار می رود.
نتیجه گیری
اچ تی سی یو پلی یک ظاهر جذاب را ارائه می دهد و در دست هم بسیار جالب به نظر می رسد، یک رابط کاربری ساده اما کار راه انداز و خوب دارد و از لحاظ عکس برداری و فیلم برداری هم عملکرد جالبی را از خود به نمایش می گذارد. اگر چه این گوشی راه زیادی دارد تا مانند رقیبانش همچون سری ۲۰۱۷ گلکسی ای ۵، موتو جی ۵، آنر ۸ و … حرفی برای گفتن داشته باشد و به مذاق خریداران خوش آید.
این گوشی های نام برده همچون اچ تی سی یو پلی صفحه نمایشی ۵.۲ اینچی با رزولوشن فول اچ دی داشته و دوربین هایشان هم قابل قیاس با این گوشی است، ولی هم بهتر شارژ نگه می دارند و هم قیمت پایین تری دارند. حتی با این ۴۵۰ – ۵۰۰ دلاری که اچ تی سی از شما به خاطر یو پلی تقاضا می کند هم اکنون می توانید گلکسی اس ۷ را نیز خریداری کنید، گوشی که هم سخت افزار رده بالاتری دارد و هم دوربین اش بهتر است.
ولی هنوز هم اچ تی سی یو الترا می تواند به خاطر دوربین و طراحی جالبش نظر بقیه را به خود جلب کند. پس اگر مشکلی با پرداخت پول بیشتر برای چنین گوشی میان رده ای ندارید، این گوشی می تواند انتخابی مناسب برای شما باشد.
نکات مثبت:
– طراحی شیشه ای بسیار خوب و ممتاز
– رابط کاربری ساده ولی بسیار تاثیرگذار و جالب
نکات منفی:
– قیمت گوشی اندکی نسبت به دیگر رقبایش بیشتر است
– تصاویر بسیار ملایم
– برخی مشکلات گرافیکی در هنگام اجرای بازی ها
نظر شما در مورد این گوشی چیست؟ تمایلی به تهیه آن دارید؟ نظرات خود را با تک فارس در میان بگذارید.
به زودی با نقد و بررسی برادر بزرگ تر این گوشی یعنی اچ تی سی یو الترا در خدمت شما خواهیم بود.
نظرات
من که از خریدش بشدت پشیمانم باطریش فاجعه است توصیه میکنم نخریدپنج روزه خریدمش روزی دو بار باید شارز بشه تا استفاده معمولی داشته باشین
باطریش خیلی داغونه اصلا بدرد نمیخوره فقط باید تو شارژباشه