نقد و بررسی کنسول پلی استیشن ۴ اسلیم|زیبای ناخفته

۷ مهر ۱۳۹۵ - 14:30

پس از فروش تقریبا ۴۰ میلیون واحد کنسول پلی استیشن ۴، وقت آن رسیده بود تا سونی نفس تازه ای به این کنسول نسل هشتمی خود بدهد. شروع این کار با معرفی کنسول پلی استیشن ۴ اسلیم بود که با قیمت ۲۹۹ دلار عرضه شده است و هدست واقعیت مجازی پلی استیشن VR و نسخه ی ارتقا یافته ی کنسول با نام پلی استیشن ۴ پرو که در آینده عرضه خواهند شد نیز در راستای همین نوسازی هستند. سونی اعلام کرده است که نسخه ی اسلیم کنسول پلی استیشن ۴ جایگزین نسخه ی اولیه ی این کنسول که سه سالی است در بازار ها حضور دارد، خواهد شد. اما حال باید بپردازیم که سونی چه کاری در این کنسول جدید انجام داده است. در ادامه با تکفارس همراه باشید.

خلاصه

به صورت خلاصه باید گفت که کنسول پلی استیشن ۴ اسلیم خود کنسول شایسته ای است. این کنسول کوچک تر، ساکت تر و قابل حمل تر از کنسول پلی استیشن ۴ اصلی است. اما مشکل اصلی اینجاست که با یک بودجه ی محدود، دلیلی وجود ندارد که برای صد دلار، از کنسول قدرتمند پلی استیشن ۴ پرو بگذرید و این کنسول کم قدرت تر را خریداری کنید.

سخت افزار

همانطور از که از نام کنسول می توان حدس زد، کنسول پلی استیشن ۴ همان سخت افزاری را دارد که نسخه ی اصلی این کنسول داشت. البته این کنسول تقریبا ۹۰۰ گرم تفاوت وزن با نسخه ی اصلی دارد و وزن آن از ۲٫۸ کیلوگرم به ۲٫۱ کیلوگرم رسیده است، و در اندازه نیز از ۱۰٫۸۳ x 12.01 x 2.09 اینچ به ۱۰٫۴۳ x 11.34 x 1.54 رسیده است که خود تغییر بزرگی محسوب می شود. ظاهر کنسول نیز تغییر مشهودی داشته است و بسیار ساده تر شده است. بنا به اعلام سونی این کنسول حدود ۲۵ درصد از نسل قبلی خود سبک تر است، اما باز هم به قدری سبک نیست که بتوان به راحتی آن را حمل کرد. همه ی این گفته ها به خاطر این است که اثبات شود این کنسول نسبت به نسخه ی اولیه ی کنسول پلی استیشن ۴ سبک تر و قابل حمل تر است.

همانند نسخه ی اصلی کنسول پلی استیشن ۳ و پلی استیشن ۳ اسلیم، کنسول پلی استیشن ۴ اسلیم شکل کلی کنسول را حفظ کرده است، اما بخش پلاستیکی سیاه آن را با بافت فلز مانند جایگزین کرده است. این تغییر کنسول را در برابر گرد و غبار و اثر انگشت و خراش مقاوم کرده است. به همین صورت گوشه های خمیده نیز باعث نرم شدن ظاهر کنسول شده اند. روی کنسول همان بخشی است که بیشترین تغییرات را به خود دیده است.

دکمه های لمسی پاور و ایجکت کنسول اصلی با دکمه های فیزیکی در نسخه ی اسلیم جایگزین شده اند. دکمه ی پاور کمی بزرگ تر شده است اما دکمه ی ایجکت همان دایره ی کوچک باقی مانده است. هر دوی این تغییرات به نوعی عقب نشینی به حساب می آیند، هر چند که تشخیص دادن آن ها از هم در تاریکی نباید مشکلی به وجود آورد. دکمه ی پاور همچنین دکمه ی پاور به عنوان جایگزین خط LED های موجود بر روی کنسول پلی استیشن ۴ اصلی عمل می کند. این LED ها زمانی که کنسول روشن می شد، روشن می شدند و به رنگ سفید می درخشیدند و زمانی که کنسول به حالت استند بای می رفت به رنگ نارنجی در می آمدند و با خاموش شدن کنسول خاموش می شدند. دکمه ی پاور جدید همان اطلاعات را این بار در روش دوستانه تری انتقال می دهد.

بالای این دکمه درایو مکشی نوار بلوری وجود دارد. این سیستم دو پورت USB 3.0 دارد که حال از هم فاصله ی بسیاری دارند. یکی از آن ها در کنار درایو نوری قرار دارد و دیگری در گوشه ی مخالف کنسول قرار گرفته است. از فضای خالی نیز می توان برای عمودی نگه داشتن کنسول استفاده کرد. در پشت کنسول نیز پورت های کابل برق، دوربین پلی استیشن، سوکتHDMI 2.0 و جک اترنت وجود دارد. اگر شما از هدفون های گیمینگ استفاده می کنید، کمبود پورت صدا باعث می شود که شما نتوانید از هدفون خود استفاده کنید.

زمانی که از سونی درباره ی این مسئله پرسیده شد، یکی از سخنگوهای این شرکت گفت که این تصمیم بر پایه ی “روند بازار و نیاز کاربران به فهم آنچه که ما با نسخه ی جدید کنسول پلی استیشن ۴ هدف قرار داده ایم است.” به صورت کلی سونی به هواداران خود اعلام کرده است که وقت تغییر رسیده است و باید از ابزار های قدیمی خداحافظی کرد.

در بالای محل هارد درایو این کنسول یک قطعه ی پلاستیکی L شکل قرار دارد که به منظور درسترسی ساده به هارد درایو و تعویض آن در آینده قرار گرفته است. سونی اگر این کار را انجام نمی داد، احتمالا بازخورد منفی بسیاری از سوی هواداران دریافت می کرد، چون کنسول پلی استیشن ۴ اسلیم تنها با هارد ۵۰۰ گیگابایتی عرضه می شود و خبری از مدل های با حافظه ی بیشتر نیست. معمولا کسی به پایین یک کنسول بازی توجهی نمی کند، اما سونی به این بخش نیز در کنسول پلی استیشن ۴ اسلیم خود توجه بسیاری کرده است و شکل بسیار خوبی به آن داده است.

هر تغییر داخلی نباید تاثیر زیادی بر عملکرد کنسول داشته باشد، اما سونی مدعی است که مصرف انرژی در این کنسول نسبت به مدل اصلی ۳۴ درصد کمتر شده است که خود کار بزرگی به حساب می آید. با اینکه مصرف انرژی کنسول کم شده، ما شاهد هیچگونه کندی در عملکرد کنسول نبودیم و بازی های سنگینی همچون Doom و Uncharted 4 هنوز هم همان لودینگ های طولانی خود را دارند. خنک کنندگی کنسول نیز بهبود بسیاری یافته است و در بسیاری از موراد دمای کنسول پایین آمده است اما باز هم هنوز در پردازش های بالا، این کنسول بسیار گرم می شود که البته جای هیچگونه نگرانی نیست.

یکی از بزرگترین ایراداتی که به کنسول پلی استیشن ۴ وارد بود استفاده از استاندارد های قدیمی وایرلس بود. خوشبختانه این ایراد در نسخه ی اسلیم کنسول پلی استیشن می برطرف شده است. این کنسول دارای فناوری بی سیم وای فای با استاندارد های ۸۰۲٫۱۱ a/b/g/n/ac و بلوتوث نسخه ی ۴٫۰ است. بالاخره این کنسول از باند وای فای ۵ گیگاهرتز پشتیبانی کرد. حال با این باند،سرعت وای فای تقریبا با سرعت کابلی اترنت برابر شده است. البته این باند بالا به درد کسانی می خورد که قصد دانلود فایل های بازی ها را داشته باشند و یا بخواهند آنلاین بازی کنند. پس اگر شما هر از چندی آنلاین بازی می کنید نیاز چندانی به این باند ندارید و همان باند ۲٫۴ گیگاهرتز برای شما کافی است.

کنترلر

کنترلر دول شاک ۴ یکی از خوش ساخت ترین دسته های کنسول است. البته این کنترلر در برابر کنترلر ایکس باکس وان ضعف هایی دارد اما به صورت کلی این کنترلر عملکرد خوبی را از خود نشان داده است. یکی از ایرادات بزرگ کنترلر دول شاک ۴ باتری آن بود که بسیار ضعیف بود. زمانی که تصاویری از کنترلر جدید کنسول پلی استیشن ۴ اسلیم لو رفت، امیدوار بودیم که این مشکل در این کنترلر بر طرف شده باشد و این کنترلر حداقل باتری بزرگتری را داشته باشد، اما این گونه نشد. از بر چسب های پایین کنترلر می شود فهمید که این کنترلر دارای باتری ۸۰۰ میلی آمپر ساعتی است که مقداری برابر همان کنترلر قبلی دارد. با این کار سونی یک فرصت طلایی را از دست داد، به خصوص زمانی که شما این کنترلر را با کنترلر ایکس باکس وان اس مایکروسافت مقایسه کنید، ضعف ها نمایان می شوند.

البته این سخنان بدین معنی نیستند که این دسته تغییراتی را نداشته است. این کنترلر زیباتر شده است. پد استیک های این کنترلر کمی نرم تر شده اند و کمتر اذیت می کنند اما دکمه های Share و Options هنوز هم شل هستند و سفت نشده اند. فضای بین دی پد و دکمه های پشتی نیز تغییر کرده است و دارای ظاهر سفت و فلز مانندی شده است. همچنین دکمه ی پلی استیشن نیز رنگی خاکستری کربنی به خود گرفته است و دیگر خبری از رنگ سیاه براق در کنترلر قبلی نیست.

در رابطه با تاچ پد، شما شاهد هستید که رنگ لایت بار دسته بر روی آن به صورت خطی نشان داده می شود و دیگر نیازی نیست که برای فهمیدن رنگ کنترلر، آن را بچرخانید. این کار باید قبلا انجام می پذیرفت اما الان هم زیاد دیر نشده بود و حال بازیکنان با خیالی راحت می توانند بدون از دست دادن تمرکز خود به بازی کردن بپردازند. زمانی که این چراغ های روی تاچ بار خاموش می شوند، شما نمی توانید حتی منبع انتشار این نور را پیدا کنید، چون به طور زیرکانه ای جاسازی شده اند.

شاید بزرگترین تغییر کنترلر دول شاک ۴ این باشد که این کنترلر بالاخره از طریق کابل USB داده ها را انتقال می دهد. برای کسانی که به سرعت عملکرد اهمیت می دهند این تغییر بسیار خوش آیند خواهد بود . دیگر شاهد تاخیر در انجام دستورات نخواهند بود و می توانند به راحتی به بازی کردن Street Fighter بپردازند! اما برای افرادی که بازی های تک نفره انجام می دهند ای نغییرات آن طور که باید محسوس نخواهد بود و بازیکنان تغییر زیادی را شاهد نخواهند بود.

رقابت

در این زمان، امکان مقایسه ی کنسول پلی استیشن ۴ اسلیم با کنسول ایکس باکس وان اس وجود ندارد. کنسول ارتقا یافته ی ایکس باکس وان اس ماه گذشته با قیمت ۲۹۹ دلاری عرضه شد و دارای درایو پلیر اولترا اچ دی بلوری و پشتیبانی از فناوری گیمینگ HDR بود. در مقایسه ی این دو کنسول، ایکس باکس وان اس دست برتر را دارد و ارزش خرید بیشتری را برای خود به دست می آورد. درایو اولترا اچ دی نیز به درد کسانی می خود که دارای تلویزیون ۴K دیسک های فیلم با کیفیت ۴K هستند و برای افراد عادی تفاوتی نمی کند.

فیلم ها تنها یک طرف قضیه هستند. این بازی ها هستند که باعث پیروزی و یا شکست کنسول می شوند. اگر شما قصد بازی کردن بازی هایی همچون Gears of War، Froza Motorsport و Halo را داشته و یا بخواهید که بازی های کنسول ایکس باکس ۳۶۰ خود را از طریق برنامه ی پشتیبانی از نسل قبل، دوباره بازی کنید، کنسول ایکس باکس وان اس گزینه ی بسیار خوبی برای شما به حساب می آید. اما اگر به بازی هایی مانند Uncharted، Until down، The Last Guardian و یا عناوین واقعیت مجازی علاقه داشته باشید، کنسول پلی استیشن ۴ اسلیم گزینه ی مناسبی برای شما خواهد بود. البته این در صورتی است که شما قصد خرید کنسول پلی استیشن ۴ پرو را که ماه آینده عرضه خواهد شد، نداشته باشید. این کنسول دارای رزولوشن تصویر ۴K در بازی ها خواهد بود (که البته به صورت Up-Scaling خواهد بود و نه Native). همچنین این کنسول درایو پلیر اولترا اچ دی بلوری ندارد و در نتیجه نمی تواند محتواهای با رزولوشن ۴K را که بر روی دیسک قرار دارند، اجرا کند. البته این کنسول دارای قدرت ۴٫۴ ترافلاپسی است که برای گیمینگ بسیار مناسب است. این کنسول قیمتی برابر با ۳۹۹ دلار دارد که در مقابل قیمت ۲۹۹ دلاری کنسول پلی استیشن ۴ اسلیم بسیار مناسب تر به نظر می رسد.

جمع بندی

کنسول پلی استیشن ۴ اسلیم کنسول بسیار خوبی است. این کنسول کوچک تر و جمع و جور تر از مدل اصلی است که در سال ۲۰۱۳ عرضه شده بود. اضافه شدن باند ۵ گیگاهرتزی وای فای نیز بسیار خوش آیند است اما نبود درایو پلیر اولترا اچ دی بلوری نیز نکته ای منفی است، چون باعث کم آوردن این کنسول در مقابل کنسول ایکس باکس وان اس با همین قیمت می شود. تنها دلیلی که برای خرید این کنسول وجود دارد وجود بودجه ی محدود تر از ۳۹۹ دلا برای مدل پرو و یا عجله برای خرید کنسول است. اگر شما می توانید صبر کیند، بهتر است تا ماه آینده منتظر بمانید و با پرداخت ۱۰۰ دلار اضافه تر، کنسول قدرتمند تر پلی استیشن ۴ پرو را خریداری نموده و به اجرای بازی ها با کیفیت بالاتر بپردازید.