هر کارت شبکه ای دارای آدرسی منحصر به فرد، تحت عنوان آدرس MAC میباشد بطوریکه همواره بسته های (Packetهای) ارسالی روی شبکه، از طریق یک آدرس MAC به آدرس MACی دیگر ارسال میگردند.
IP و آدرس MAC
پروتکلی را که بر روی یک لایه بالاتر از Ethernet استفاده میشود، اصطلاحا IP گویند. زمانیکه کامپیوتر شما میخواهد بسته ای را به آدرس IP بصورت x.x.x.x ارسال نماید، اولین بررسی از طریق مقایسه آدرس IP با کامپیوتر مربوطه است. اگر x.x.x.x در همان شبکه باشد، IP مقصد مستقیماً قابل شناسایی است و در غیراینصورت میبایست بسته به روتر ارسال گردد. چرا که در حال حاضر دو آدرس IP برای مقصد بسته دیده میشود، از طرفی IP دستگاه ما نیز میبایست بسته را ارسال کند. (به گره بعدی، مقصد نهایی و یا روتر)
از آنجائیکه Ethernet از آدرسهای MAC استفاده میکند؛ فرستنده برای حل این مشکل، نیاز به آدرس MAC گره بعدی دارد. برای این کار پروتکلی خاص تحت عنوان ARP وجود دارد که سرنام عبارت Address Resolution Protocol میباشد. هنگامیکه فرستنده آدرس MAC گره بعدی را مجددا بدست می آورد، اگر آدرسMAC هدف را در بسته موجود بود آن بسته را ارسال میکند.
ARP و آدرس MAC
ARP نیز همانند IP و IPX یک پروتکل Ethernet محسوب میگردد. هنگامیکه یک دستگاه میخواهد آدرس MAC مربوط به یک آدرس IP را بداند، بسته ای را به آدرس MAC فرستاده و از او میپرسد “Who has IP address y.y.y.y?” (آدرس آی پی y.y.y.y متعلق به کیست؟) تمام دستگاه ها بسته را دریافت میکنند امّا فقط آدرس آی پی y.y.y.y به بسته پاسخ خواهد گفت: “It’s me.” دستگاهی که سوال را پرسیده پاسخ را دریافت نموده و با آدرس MAC مورد هدف، آن را با آدرس MAC صحیح مطابقت میدهد.
مسیریابی
هیچ مسیریابی بر اساس آدرس MAC وجود ندارد. آدرسهای MAC تنها میتوانند به هر دستگاهی در شبکه موجود (کابلی یا بی سیم) دست یابند. اگر دو شبکه را با یک روتر به یکدیگر متصل نموده اید، قادر نخواهید بود تا بسته ای را از دستگاهی در شبکه A به آدرس MAC دستگاهی دیگر در شبکه B ارسال نمایید. در نتیجه تمامی بسته های ارسالی توسط روتر دور ریخته میشود. در واقع روتر عملیات خود را براساس IP انجام داده و بررسی مینماید که میتواند بطور مستقیم به آدرس IP مورد نظر برسد یا خیر؛ اگر اینچنین بود بسته را به مقصد میفرستد.
دیگر موارد استفاده آدرس MAC
* سوئیچهای شبکه: سوئیچهای شبکه آدرسهای MACی را که در پورت رویت میشود، بصورت لیست وار ذخیره میکنند و بسته ها را تنها به پورتهایی که نیاز به بسته دیده شده دارند، ارسال مینماید.
* نقاط دسترسی: نقاط دسترسی (Access Point) در شبکه های Wireless اغلب از آدرسهای MAC برای کنترل دسترسی بهره میبرند. آنها فقط اجازه دسترسی را به دستگاه های شناخته شده با عبارت عبورِ صحیح میدهد. (معمولاً این شناسایی از طریق آدرسهای MAC صورت میگیرد.)
* سرورهای DHCP: سرورهای DHCP از آدرسهای MAC برای شناسایی دستگاه ها و تخصیص آدرس IP ثابت به برخی از دستگاه ها استفاده میکنند.
نظرات