گوشی کنونی شما از چند سیم کارت پشتیبانی می‌کند؟ در بعضی کشورها از جمله ایران گوشی‌های سازگار با دو سیم کارت، بسیار محبوب هستند، با این حال در سال‌های اخیر گوشی‌های مجهز به سیم کارت‌های داخلی مخصوصاً در کشورهای توسعه یافته بیش از پیش به محبوبیت دست یافته‌اند و معمولاً جمعی از مردم را به سمت خود جذب می‌کنند.
از طرفی اپراتورهای ارائه دهنده خدمات تماس و شبکه، یا رومینگ را با قیمت پایینی در دسترس قرار می‌دهند یا در مناطقی مانند کشورهای اروپا اصلاً به رومینگ نیاز نیست. بنابراین امکان قرار دادن سیم کارت محلی در یک گوشی هوشمند روز به روز کم اهمیت‌تر می‌شود و مردم احساس نمی‌کنند که به یک سیم کارت اضافه نیاز دارند.
اما ما در حال صحبت از شرایط جهان امروز هستیم. یک دهه پیش، ایده‌های عجیبی در این خصوص در جریان بودند. تولید کنندگان گوشی‌های هوشمند نمی‌دانستند که کاربران دقیقاً به چند سیم کارت احتیاج دارند؛ یک؟ دو یا چهار عدد؟
اجازه دهید منطق پشت این قضیه را از آغاز بازگو کنیم. گوشی‌های GSM اولیه به سیم کارت مجهز بودند تا افزون بر امکان برقراری تماس، شماره‌ها و پیام‌های متنی را هم در خود ذخیره کنند، چرا که موبایل‌ها در سالیان دور، حافظه اختصاصی نداشتند.
بنابراین احتیاج به یک سیم کارت کاملاً ملموس است. اما دو سیم کارت چطور؟ Benefon Twin در سال ۲۰۰۰ میلادی به عنوان اولین گوشی مجهز به دو سیم کارت جهان معرفی شد. Twin (دو قلو) در نام این دستگاه کاملاً منظور را می‌رساند. این اولین باری بود که یک موبایل می‌توانست دو سیم کارت را در دل خود جا دهد و از پتانسیل دو سیم کارت استفاده کند.
بعدها گیگابایت Gsmart G1317 رولا، به اولین گوشی اندرویدی دو سیم کارته تبدیل شد. شرکت گیگابایت با وجود معرفی آن در سال ۲۰۱۰، تصمیم گرفت عرضه آن را به سال ۲۰۱۱ موکول کند. شرکت ViewSonic نیز مدتی بعد در سال ۲۰۱۱ حین عرضه گوشی V350 این ادعا را تکرار کرد و همان‌طور که انتظار می‌رود، لقب اولین گوشی دو سیم کارته اندرویدی را برای محصول خود برگزید.
جالب است بدانید اولین گوشی با توانایی پشتیبانی از سه سیم کارت، پیش از آن‌ها در سال ۲۰۱۰ با نام «اینتکس IN 5030 E Tri.do» روانه بازار شد. این گوشی برخلاف نام ناکارآمدش، در زمان خود بسیار کارآمد بود و از اتصال GSM+GSM+CDMA (به ترتیب برای هر کدام از سیم کارت‌ها) پشتیبانی می‌کرد. گوشی سه سیم کارته اینتکس در آن زمان با خطوط سیم کارت Airtel، GSM و همچنین Tata Inidicom کشور هند به خوبی کار می‌کرد.
ال جی دو سال بعد در سال ۲۰۱۲ اولین گوشی سه سیم کارته خود را با نام A290 عرضه کرد. یک سال بعد، ال جی و مدیاتک خبر از همکاری خود برای ساخت اولین گوشی ۳G اندروید جهان دادند اما اجازه دهید به موضوعی بپردازیم که احتمالاً شما به خاطر آن این‌جا هستید.
منتظر گوشی چهار سیم کارته تاریخ این صنعت هستید؟ خب، ما شما را چندان معطل نخواهیم گذاشت. Flying F160 با عرضه در اواخر سال ۲۰۱۰ تبدیل به اولین گوشی سازگار با چهار سیم کارت جهان شد. این گوشی حتی به یک درگاه مجزای میکرو اس دی نیز مجهز بود، اما این همه داستان نیست.
مدتی بعد OTECH F1 با همین شعار در همان سال اجازه داد که کاربران از چهار سیم کارت درون گوشی خود استفاده کنند. با وجود شعار شرکت مذکور در این خصوص، هر دو گوشی یاد شده از برند Flying و OTECH، ساختار یکسانی داشتند و به نظر می‌رسید تنها تفاوت موجود، به نام برند آن‌ها باز می‌گشت که روی آن‌ها حک شده بود.
چندان از این ماجرا نگذشته بود که شرکتی به نام T&T چهار مدل گوشی مختلف با قیمت بسیار ارزان ۳۰ دلاری را برای علاقه‌مندان به گوشی‌های چهار سیم کارته در دسترس قرار داد. این گوشی‌های ساده با الهام از محصولات پرفروش بلک بری، موتورولا و نوکیا طراحی شده بودند.
ال جی که همیشه به نوآوری‌های خود معروف است، از قافله عقب نماند و با عرضه C299 و A395، چند گوشی چهار سیم کارته باکیفیت را تحویل مخاطبانش داد.
مشخصاً امروز به این تعداد سیم کارت نیازی نیست و حتی مردم هیچ علاقه‌ای به خرید گوشی‌های مجهز به قابلیت پشتیبانی از سه سیم کارت هم ندارند. اجازه دهید این‌طور بگوییم که در برخی مناطق با توجه به افزایش استفاده از eSIM، روند استفاده از دو سیم کارت فیزیکی هم رو به افول گذاشته است.
آیا شما تا به حال از یک گوشی مجهز به سه یا چهار عدد اسلات سیم کارت، استفاده کرده‌اید؟ به نظر شما چرا در مرور زمان نیاز عموم مردم به چنین دستگاه‌هایی رو به کاهش گذاشته است و آیا در آینده باز هم شاهد رواج آن‌ها خواهیم بود یا خیر؟
نظرات