ما مدتی پیش در یک مقاله توضیح دادیم که چرا آیپاد با وجود تمام افتخارات و تاثیری که در دنیای تکنولوژی و زندگی ما داشته، باید بازنشسته شود. چند روز پیش این اتفاق رخ داد: اپل برای همیشه به کار آیپاد پایان داد.
اکنون ما ماندهایم و اقیانوسی از خاطرات این محصول انقلابی در دنیای تکنولوژی و موسیقی اما همانطور که در آن مقاله شرح داده شد، این تصمیم اجتناب ناپذیر بود. بسیاری از ما اکنون از گوشیهای هوشمند خود برای گوش دادن به موسیقی استفاده میکنیم.
حالا همزمان با توقف تولید آیپاد، ما اینجا هستیم تا خاطرات خود از این دستگاه و تاریخچهاش را مرور کنیم. متن پیشرو تجربیات یکی از نویسندگان 9to5 Mac از این محصول است که حرف دل همه ما را میزند و ما هم برای سهولت بیشتر، آن را به شکل روایی همراه با برخی نکات اضافه بازگو میکنیم.
پس با ما همراه شوید تا تکهای ارزشمند از تاریخ را بیرون بکشیم، به یاد بیاوریم و دوباره آن را به جایش بازگردانیم.
دیروز، زندگی پیش از آیپاد
بسیاری از ما عاشق موسیقی هستیم. افزون بر سایر کشورهای جهان، بسیاری از ایرانیان نیز واکمنهای خودشان را به یاد دارند. برای اولین بار در تاریخ، پخش کنندههای قابل حمل موسیقی همراه ما و سونی معجزه کرده بود؛ آنها به قدری سبک و کوچک بودند که میتوانستیم با خودمان، به هر جایی ببریمشان. ما درباره دورهای حرف میزنیم که موزیک سرانجام میتوانست در هر جایی، بیوقفه پخش شود.
با این حال، یکی از بزرگترین معایب آن، محدودیت استفاده از یک آلبوم یا تعداد بسیار کمی از موسیقی در آن واحد بود. با این حال واکمنهای سونی برای زمان خود به قدری مناسب بودند که کسی به این موضوع فکر نمیکرد. بعدتر با غالب شدن CD بر بازار، بسیاری از علاقهمندان به موسیقی، به سمت دیسکمن (Discman) متمایل شدند.
به مرور اولین MP3 پلیرها بازار را قبضه کردند. زمان آن رسیده بود که محدودیت تعداد موسیقی از واکمنها و دیسکمنها، به MP3 پلیرها منتقل شود، چرا که حافظه فلش آنها فضای ناچیزی داشت. تغییر آسانتر آهنگها در مقایسه با تعویض نوارها، وزن کمتر و اندازه کوچکتر، همه باعث میشدند که MP3 پلیر مزایای خاص خودش را داشته باشد.
آیپاد وارد میشود
به محض این که آیپاد معرفی شد، اصلاً درک و فهم این سخت نبود که همه یکی از آن را میخواهند! در کشورهای غربی و اروپایی، چنین تبی به مراتب بیش از ایران مشاهده میشد. آن سالها آیپاد در ایران یکی از اولین محصولات لاکچری گران قیمتی شناخته میشد که گویی از جهانی دیگر به این سیاره سفر کرده است.
جمله تاریخی استیو جابز در مراسم معرفی آن فراموش شدنی نیست: یکهزار آهنگ در جیب شما. یک معجزه واقعی برای نسلی که همیشه به یک آلبوم موسیقی یا نهایتاً یک CD با ۱۰۰ الی ۱۵۰ آهنگ محدود بود. چه کسی میتوانست در برابر آن مقاومت کند؟
بعد از عرضه آیپاد، گیر آوردن آن در فروشگاهها کار آسانی نبود. آیپاد پدر رویدادها و اتفاقهای بسیاری در جهان مدرن است، از جمله اشتیاقی که به قدری باورنکردنی است که تمام موجودی یک محصول را تنها در چند ساعت یا چند روز، به اتمام میرساند.
- سخنرانی استیو جابز در جشن فارغالتحصیلی دانشگاه استنفورد (۲۰۰۵)
- ویدیو اپل از ۴۵ سال صدای استارت آپ محصولاتش؛ صدای نوستالژی را گوش کنید
طراحی آیپاد نسبت به تمام پلیرهای پیش از آن، بهتر بود؛ شاید باید بگوییم اولین بار این محصول بود که به جهان نشان داد چطور باید یک پخش کننده موسیقی بسازند. انتخاب هر موسیقی همان و پخش آن، همان.
ابعاد و وزن آیپاد در مقایسه با نمونههای دیگر، حرفی برای گفتن و شکایتی برای بیان کردن، باقی نمیگذاشت و از همه مهمتر، همان موضوعی است که به آن اشاره کردیم: یکهزار آهنگ در جیب شما! آیپاد حتی اگر آیپاد را متعلق به آینده ندانیم، مسلماً متعلق به زمان خودش بود، دقیقاً برخلاف اکثر پخش کنندههای موسیقی که بعد از واکمن سونی عرضه شدند.
آیپاد کلاسیک و دیگر مدلها
آیپاد کلاسیک ۳۰ گیگابایتی با عرضه در سال ۲۰۰۳، قدم بزرگ دیگری در صنعت موسیقی و تکنولوژی بود. پیش از آن، هزار آهنگ خود جادو تلقی میشد، اما ویرایش کلاسیک آیپاد ۳۰ گیگابایتی نشان داد که جادوها هم جای پیشرفت دارند.
اگرچه در آن زمان کیفیت فایلهای موسیقی MP3 در مقایسه با فایلهای صوتی موجود روی CDها کمتر بود اما بسیاری از شنوندگان تصمیم میگرفتند آیپاد را برگزینند. در فاصله کوتاهی آیپاد مینی، آیپاد شافل (Shuffle)، آیپاد فوتو و آیپاد نانو از راه رسیدند.
سپس وقت آن رسید که مدل ۱۶۰ گیگابایتی آیپاد کلاسیک در سال ۲۰۰۷ از راه برسد. این نقطهای بود که یک فرد سرانجام میتوانست تمام موسیقیهای مورد علاقه خود را بدون هیچ محدودیتی همراهش داشته باشد. یکهزار آهنگ در جیب ما به میلیونها آهنگ تبدیل شد. جیب ما خیلی زود میزبان یکی از عظیمترین کتابخانههای شنیداری تمام تاریخ شد، نه برای یک جمعیت، بلکه برای هر نفر و هر کس.
با این شرایط، نیازی نبود تصمیم بگیرید میخواهید کدام آهنگها و آلبومها را گوش دهید. فضا به قدری زیاد بود که حتی برای پر کردن آن با مشکل مواجه میشدید! کاربران زیادی مدلهای این چنینی را تا سالها بعد، حتی بعد از معرفی گوشیهای هوشمند و جایگزین موفق این پخش کننده موسیقی یعنی آیفون نگه داشتند. آیپادها از بین نمیرفتند، بلکه کاربرد آنها از مکانی به مکانی دیگر تغییر میکرد.
یک روز در خودرو به عنوان پخش کننده مورد استفاده قرار میگرفتند. روزی دیگر طی یک پیادهروی کوتاه در جیب ما بودند. روزی دیگر با اتصال به سیستم صوتی، جمعیتی عظیم را سرگرم میکردند. سرانجام زمانی رسید که سرویسهای استریم موسیقی و سایر روشهای گوش کردن به آهنگها، در همه جا نفوذ کردند. زمان آن رسید که به تدریج با این دوست قدیمی وداع کنیم.
امروز، زندگی بعد از آیپاد
امروز دیگر گجتهای هوشمند در کنار گوشیهای هوشمند همه جا را تصاحب کردهاند. نه تنها بلندگوهای هوشمند موجود در هر خانه میتوانند موسیقی پخش کنند، بلکه به لطف دستیارهای دیجیتال مانند سیری و گوگل اسیستنت، حتی نیاز نیست این کار به صورتی دستی انجام دهید.
امروز حتی اگر یک لپ تاپ، تلویزیون، بلندگو یا هر گجت هوشمندی را درون خانه نداشته باشید که موسیقی پخش کند، گوشی شما بدون شک این کار را انجام خواهد داد. موسیقی مورد علاقه خود را به صورت بومی روی گوشی ندارید؟ سرویسهای استریم موسیقی متعددی وجود دارند که تنها در چند ثانیه، آهنگ مورد نظر را با بالاترین کیفیت پخش میکنند.
میخواهید آهنگها را روی گوشی خود نگه دارید و پخش کنید؟ آیفونها با حافظه ۱ ترابایتی خود در اختیار شما قرار دارند. از اندروید استفاده میکنید؟ میتواند با اضافه کردن یک حافظه میکرو اس دی به اغلب آنها، به چنین حافظهای دست پیدا کنید. حافظهای فراتر از چیزی که در سال ۲۰۰۷، درون آیپاد کلاسیک تعبیه شده بود.
شما حتی امروز میتوانید با گوشی خود موسیقی بسازید. زمان میگذرد و با گذر خود، دوره برخی از پدیدهها را هم وادار به گذر میکند. آیپاد همان درخشش تاریخیای بود که برای رساندن بشر به این نقطه، به آن نیاز داشتیم.
حال نوبت فرزندان این محصول است که با الهام مناسب از پدر ناتنی خود، نسل بشر را بیش از هر زمان دیگر، به جلو هدایت کنند. ما حاضریم که با آیپاد وداع و در سوی دیگر، خودمان را برای خوشآمدگویی به آینده آماده کنیم.
نظرات