شیائومی غالباً با محصولات میان‌رده خوش‌قیمت و باکیفیت خود در بازار به شهرت رسیده است اما قرار نیست این سازنده چینی همیشه در همین سطح باقی بماند و به چنین چیزی شناخته شود.
آخرین تلاش‌های این شرکت برای ساخت یک محصول بالا‌رده به تولید شیائومی ۱۲ با نمایشگر ۶.۲۸ اینچی، نرخ تازه‌سازی ۱۲۰ هرتز، پردازنده اسنپدراگون ۸ نسل ۱ و دوربین اصلی ۵۰ مگاپیکسلی منجر شده است.
با اندکی ارفاق می‌توان گفت که در وهله اول، این شرکت همانند سال‌های گذشته، در ساخت یک پرچم‌دار تلاشی مضاعف را به جریان انداخته است. آیا نمایشگر کوچک‌تر نسبت به نسل پیش و برخی تصمیمات حاشیه‌ساز در طراحی شیائومی ۱۲، جلوی موفقیت آن را گرفته‌اند یا این گوشی به محصولی برجسته و قابل ستایش تبدیل شده است؟ با نقد و بررسی مدل پایه سری شیائومی ۱۲ و پاسخ این پرسش همراه ما باشید.
طراحی، ظاهر و بدنه
مدیر عامل اجرایی شیائومی پیش از این به صراحت اعلام کرده است که علاقه فراوانی به رقابت با آیفون‌های شرکت اپل دارد. شاید همین ادعا کافی باشد تا قبول کنیم این تولید کننده چینی روز به روز بیشتر به سمت الگوبرداری از ظاهر گوشی‌های آیفون متمایل می‌شود اما در حقیقت در زمینه طراحی بدنه این‌طور نیست.
یک نگاه به شیائومی ۱۲ کافی است تا متوجه شویم این دستگاه بیش از آن که به آیفون‌های نسل جدید شبیه باشد، شباهت‌های زیادی به دستگاه‌های اندرویدی رایج دارد. یک نمایشگر با کمترین حاشیه ممکن، روزنه دوربین میانی و البته کناره‌های خمیده، همه در کنار همدیگر یادآور بسیاری از پرچم‌داران نسبتاق قدیمی سامسونگ و هوآوی هستند.
در پشت دستگاه نیز از چرم گیاهی استفاده شده است که پیش‌تر نیز شاهد به کار گیری آن در گوشی‌های شیائومی بوده‌ایم و ظاهراً از این به بعد هم خواهیم بود. در واقع اگر زیاد سخت نگیریم و ذائقه خوبی برای قیاس کردن داشته باشیم، ظاهر و طراحی شیائومی ۱۲ تفاوت‌های چندانی با می ۱۱ ندارد.
ماژول و برجستگی دوربین پشتی یکی از معدود مواردی است که تغییر آن نسبت به می ۱۱ در نگاه اول خودنمایی می‌کند. گفتنی است که برخلاف نوشته‌های غیرضروری پشت می ۱۱، شیائومی ۱۲ در درب پشتی خود صرفاً میزبان عبارت Xiaomi است که شخصاً برای من خوشایندتر است.
جاگیری حسگر اثر انگشت در زیر نمایشگر و همچنین عدم وجود جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون که در حال حاضر ترند آشنایی در صنعت موبایل به شمار می‌رود، به انسجام بیشتر طراحی دستگاه کمک شایانی کرده است اما نمی‌توان انتظار داشت که همه از این موارد استقبال کنند. فقدان جک صدای ۳.۵ میلی‌متری هنوز هم محل بحث بسیاری از بحث‌هاست.
همه این موارد باعث می‌شوند ما همان احساسی را که به می ۱۱ داشتیم، دوباره به یاد بیاوریم و حس کنیم. چگونه؟ خب، شیائومی ۱۲ برای کاربرانی که قبلاً صاحب می ۱۱ بوده‌اند، یک تجربه بصری خوشایند و آشنا و برای افرادی که برای اولین بار به سمت تهیه این دستگاه حرکت می‌کنند، یک دستگاه زیبا و خوش‌ساخت است که این بار احتمالاً ابعادش هیچ کاربری را اذیت نخواهد کرد. با این وجود نباید فراموش کنیم که در شیائومی ۱۲ خبری از استاندارد مقاومت در برابر نفوذ آب و گرد و غبار نیست.
نمایشگر
صحبت از ابعاد شد؛ نمایشگر ۶.۲۸ اینچی دستگاه که این بار با گوریلا گلس ویکتوس پوشانده شده است، به طرز قابل ملاحظه‌ای ابعاد کمتری نسبت به تمام پرچم‌داران قبلی شیائومی دارد. نمایشگر ۱۲۰ هرتزی OLED سامسونگ به کار رفته در این دستگاه با ارائه رزولوشن ۲۴۰۰ × ۱۰۸۰ پیکسل و محدوده ۱ میلیارد رنگ، یکی از نمونه‌های باکیفیت بازار است اما متاسفانه نسبت به نمایشگر می ۱۱ پسرفت قابل توجهی را تجربه کرده است.
نمایشگر می ۱۱ نه تنها رزولوشن بالاتری را ارائه می‌کرد، بلکه با مهیا ساختن حداکثر روشنایی ۱۵۰۰ نیت در مقایسه با حداکثر روشنایی ۱۱۰۰ نیت شیائومی ۱۲ یک قدم جلوتر بود. با این وجود نسبت ۲۰ به ۹ و پشتیبانی از فناوری HDR10+ هنوز به قوت خود باقی هستند.
نرم‌افزار
شیائومی رسماً اعلام کرده بود که این دستگاه همراه با رابط کاربری MIUI 12.5 به بازار عرضه خواهد شد اما برخلاف انتظار، شیائومی ۱۲ به MIUI 13 مبتنی بر اندروید ۱۲ مجهز است. چه باور کنید یا خیر، به سختی می‌توان تفاوت این نسخه را با نسخه پیشین متوجه شود. بسیاری از آیکون‌ها و در مجموع عناصر رابط کاربری همان ظاهر گذشته را حفظ کرده‌اند.
در واقع شیائومی به قدری در تغییر نسخه‌های مختلف اندروید افراط به خرج داده بود که اکنون بالا رفتن انتظارات سبب می‌شود ما بعضی از تغییرات چشم‌گیر را هم به دشواری «تفاوت» در نظر بگیریم.
به هر حال در این نسخه از رابط کاربری شخصی‌سازی شده شیائومی، فونت پیش‌فرض به MiSans تغییر کرده است. در ابعاد، ضخامت و محل قرارگیری این فونت مشکلی به چشم نمی‌خورد و در نتیجه می‌توان ادعا کرد که فونت پیش‌فرض جدید شیائومی ۱۲ حداقل در حالت انگلیسی تناسب بسیار خوبی با آیکون‌های رابط کاربری و فضای کلی سیستم عامل دارد.
سایدبار جانبی یکی دیگر از ویژگی‌های جدید MIUI 13 است. در این سایدبار می‌توانید اپلیکیشن‌هایی را که اخیراً مورد استفاده قرار داده‌اید تماشا کنید؛ یک میان‌بر کاربردی که کاربران سامسونگ از مدت‌ها پیش به چیزی مشابه دسترسی دارند.
اگر شما هم از جمله افرادی هستید که در می ۱۱ بارها و بارها لبه‌های نمایشگر را لمس کرده و سهواً وارد بخش دیگری از رابط کاربری شده‌اید، احتمالاً همان تجربه را با شیائومی ۱۲ هم پشت سر خواهید گذاشت. با وجود آن که این مسئله بیشتر به ساختار نمایشگر منحنی دستگاه باز می‌گردد ولی اکنون این احتمال وجود دارد که سایدبار مورد بحث را هم سهواً لمس کنید.
ویجت‌ها در نسخه پیش‌رو پیشرفت‌های زیادی را تجربه کرده‌اند. اگر به یاد داشته باشید، در ابتدای مقاله به الهام‌گیری شیائومی از اپل اشاره کرده بودیم. در فهرست ویجت‌های شیائومی ۱۲ می‌توان این تاثیر را به خوبی نظاره کرد. این ویجت‌های جدید تغییر زیادی در کاربری دستگاه شما ایجاد نمی‌کنند اما حداقل کارآمد ظاهر می‌شوند.
با وجود آن که شیائومی در طراحی بدنه خیلی هم به اپل علاقه نشان نداده است، اما در این بخش بدون شک دست به اقتباس زده است. نباید رویه اندروید ۱۲ و تاثیر آن در مهم‌تر جلوه دادن این بخش را هم از یاد ببریم.
سخت‌افزار و عملکرد
شیائومی ۱۲ یکی از اولین گوشی‌های هوشمند مجهز به پردازنده اسنپدراگون ۸ نسل ۱ است. این پردازنده به لطف هسته‌های ARMv9 خود یکی از بهترین تراشه‌هایی به شمار می‌رود که این روزها می‌توان روی یک گوشی پیدا کرد. قلب تپنده‌ای که در اولین روزهای کارکرد واقعی خود، نتایج شگفت‌انگیزی را به ثبت رسانده است و به لطف آدرنو ۷۳۰، در یک چشم بر هم زدن شما را به این نتیجه می‌رساند که با یک گوشی مناسب برای بازی کردن مواجه شده‌اید.
کوالکام مدتی پیش این سری را به عنوان جانشین اسنپدراگون ۸۸۸ معرفی کرد و حالا شیائومی این‌گونه پذیرای آن روی پرچم‌دار جدیدش است. اسنپدراگون ۸ نسل ۱ حدود ۲۵ درصد بهره‌وری انرژی بهتری دارد و در کنار آن در رندر تسک‌های گرافیکی قادر به ارائه ۳۰ درصد عملکرد بهتری است که برای گیمرها خبر خوبی به شمار می‌رود.
استفاده از ۸ گیگابایت رم در کنار این پردازنده نیاز طیف بزرگی از کاربران را برطرف خواهد کرد و تازه این در حالی است که تاکنون نامی از پیکربندی ۱۲ گیگابایتی این دستگاه نبرده‌ایم. البته این مقدار رم تنها روی حافظه ۲۵۶ گیگابایتی در دسترس قرار دارد.
کمترین پیکربندی حافظه داخلی این دستگاه ۱۲۸ گیگابایت است. به هر حال مهم نیست که کدام پیکربندی را انتخاب می‌کنید؛ رم مورد استفاده در شیائومی ۱۲ از نوع LPDDR5 است که با محدوده سرعت انتقال اطلاعات ۶۴۰۰ مگابیت بر ثانیه، کم‌نظیر تلقی می‌شود.
حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر برخلاف نسل اول این حسگرها دیگر به سطحی رسیده است که همه کاربران آرزویشان را دارند. این حسگر دقیق، سریع و منسجم عمل می‌کند.
بلندگوهای استریو دستگاه نام Harman Kardon را با خود به یدک می‌کشند، پس پیش از آن که حتی کسی به بررسی آن‌ها فکر کند، می‌توانیم صدایی بلند و رسا را تصور کنیم.
دوربین
دوربین سه‌گانه شیائومی ۱۲ با محوریت لنز ۵۰ مگاپیکسلی سونی IMX 766 یکی دیگر از نقاط قوت این گوشی است. سونی این لنز را پیش‌تر در اختیار چندین تولید کننده اندرویدی دیگر هم قرار داده که با توجه به آن‌ها می‌توان با ذهنیتی مثبت به بخش تصویربرداری شیائومی ۱۲ خیره شد.
لنز فوق عریض ۱۳ مگاپیکسلی و لنز تله ماکروی ۵ مگاپیکسلی دوربین سه‌گانه این دستگاه را تکمیل می‌کنند.
در بخش جلوی دستگاه از لنز ۳۲ مگاپیکسلی بهره گرفته شده که پیشرفتی محسوس به لنز ۲۰ مگاپیکسلی می ۱۱ است.
خوشبختانه تراشه نسل جدید به کار رفته در شیائومی ۱۲ صرفاً عملکرد کلی دستگاه را بهبود نمی‌دهد و در تصویربرداری هم تاثیرگذار است. به ادعای شیائومی کاربران با استفاده از قدرت این تراشه می‌توانند در مدت کوتاهی تصاویری بیشتری را در مقایسه با پرچم‌دار قبلی این شرکت ثبت کنند.
ویژگی سایبرفوکس (CyberFocus) تحقق استفاده صحیح از همین تراشه است. این ویژگی کمک می‌کند که شما در موقعیت‌های پرتحرک، راحت‌تر عکس‌برداری کنید.
باتری و شارژ
استفاده از باتری ۴۵۰۰ میلی‌آمپرساعت برای یک پرچم‌دار در اذهان عموم مناسب به نظر نمی‌رسد اما متاسفانه پرچم‌داران پرتعدادی از این رویه پیروی می‌کنند. در واقع برخی از محصولات میان‌رده همین شرکت به باتری‌های بهتری مجهز هستند اما شاید نرخ شارژ ۶۷ وات کافی باشد تا نظرمان را کمی تغییر دهیم. اگر شما در طرف مقابل ایستاده‌اید و باز هم به نظر پیشین خود پافشاری می‌کنید، این فرصت وجود دارد که نرخ شارژ بی‌سیم ۵۰ وات شما را پشیمان کند.
جمع‌بندی
شیائومی ۱۲ با برچسب قیمت معقول خود یکی از بهترین پرچم‌داران بازار و همچنین یکی از بهترین محصولات تاریخ شیائومی است.
این دستگاه با وجود حفظ مولفه‌های اصلی ظاهر می ۱۱، هنوز هم جذاب و مدرن به نظر می‌رسد. نمایشگر کوچک‌تر نسبت به نسل قبل و برخی پسرفت‌های جزئی شاید قسمتی از کاربران را ناامید کند اما از طرفی باید به پردازنده اسنپدراگون ۸ نسل ۱، نرخ شارژ ۶۷ وات و رابط کاربری دستگاه نیز توجه داشته باشیم که جای بحث زیادی نمی‌گذارند.
دوربین‌های دستگاه شکافی بزرگ میان نسل کنونی پرچم‌داران شیائومی و نسل گذشته ایجاد می‌کنند و باید امیدوار باشیم که این بهبودهای رضایت‌بخش در آینده نیز ادامه یابند.
نکات مثبت:
- نمایشگر ۱۲۰ هرتز
- تراشه اسنپدراگون ۸ نسل ۱
- دوربین‌های باکیفیت و کارآمد
- طراحی چشم‌نواز و متریال مناسب بدنه
نکات منفی:
- فقدان استاندارد مقاومت در برابر نفوذ آب و گرد و غبار
- باتری می‌توانست ظرفیت بیشتری داشته باشد.
- فقدان جک هدفون برای بسیاری از کاربران ناخوشایند است.
نظرات