دانشمندان دانشگاه ساثهمپتون در انگلستان به مدت ۱۰ سال روی فناوری جدیدی کار می‌کردند که به آن‌ها امکان ذخیره‌سازی مقادیر زیادی از داده‌‌های دیجیتالی روی دیسک‌های شیشه‌ای کوچک را می‌داد. در حال حاضر این فناوری بیش ۱۰ هزار بار فشرده‌تر از دیسک‌های بلوری بوده و دانشمندان سعی دارند تا سرعت نوشتن در این روش را افزایش داده و آن را به روشی مناسب برای ذخیره‌سازی داده‌ها تبدیل کنند.
به گزارش Optica، پیتر کازانسکی و یاهاو لی از دانشگاه ساثهمپتون موفق شده‌اند تا با استفاده از لیزر کم‌مصرف، ریزساختارهایی نانویی با تراکم بالا را روی شیشه‌های سیلیسی ایجاد کنند که با استفاده از آن می‌توان ۲۳۰ کیلوبایت داده را در هر ثانیه ذخیره‌سازی کرد. دانشمندان در حال حاضر به دنبال ساخت فضاهای ذخیره‌سازی نامحدود بوده و در حالی که فضای ابری فعلاً می‌تواند پاسخگوی نیاز انسان باشد اما بدون شک در طولانی‌مدت به فضاهای بسیار بیشتری نیاز خواهد بود.
شیشه تنها یکی از راه‌های ذخیره سازی اطلاعات بوده و برای مثال، مایکروسافت علاوه بر این فناوری به‌دنبال ایجاد روشی برای ذخیره‌سازی اطلاعات روی DNA است. شرکت تحقیقاتی تویست بایوساینس (Twist Bioscience) که از سال ۲۰۱۶ با مایکروسافت همکاری می‌کند، اعلام کرده که هر گرم DNA می‌تواند تا ۱ تریلیون گیگابایت داده‌ی دیجیتالی را درون خود جای داده و تا چند هزار سال آن‌ها را حفظ کند.
نظر شما در مورد فناوری ذخیره‌سازی داده روی دیسک‌های شیشه‌ای چیست؟ آیا در آینده شاهد عرضه‌ی دیسک‌ها و حافظه‌های تولیدشده بر اساس این فناوری خواهیم بود؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
منبع: TechSpot
نظرات