کاوشگر خورشیدی ناسا با نام پارکر با وجود تمرکز بر روی خورشید و ضبط اطلاعات بیشتر از آن، همچنان به مطالعه سیاره زهره ادامه می‌دهد. طبق گزارش وب سایت فیوچریست، این فضاپیما هنگامی که در ژوئن سال ۲۰۲۰ تا حدود ۵۱۷ مایل بالاتر از سطح زمین پرواز کرد، یک سیگنال رادیویی طبیعی را کشف کرد که نشان می‌داد در جو بالایی سیاره زهره (به طور خاص در منطقه یونوسفر این سیاره) وجود دارد.
آشکارساز میدان الکتریکی و مغناطیسی موجود در این کاوشگر که فیلدز نام دارد، یک سری سیگنال با فرکانس پایین را ثبت کرد که مانند آن چیزی است که دانشمندان با استفاده از فضاپیمای گالیله در قمر‌های مشتری مشاهده کردند.
مطالب مرتبط:
مریخ نورد استقامت ناسا دارای پردازنده مشابه آی مک سال ۱۹۹۸ است
ناسا از دو ماموریت جدید برای درک وضعیت آب و هوای فضا خبر داد
دانشمندان انتظار چنین سیگنال‌هایی را در جو سیاره زهره نداشتند، اگرچه با توجه به داده‌های قبلی، وجود چنین سیگنال‌های رادیویی در این سیاره به طور کلی تعجب‌آور نبود.
یافته‌های جدید دانشمندان موضوع دیگری است که محققان آن را بررسی کردند. دانشمندان با استفاده از تلسکوپ‌های زمینی سیاره زهره را در حالی بررسی کردند که خورشید فعالیت خورشیدی نسبتاً کمی داشت. در این حالت، جو ناهید در حال نازک شدن بود، اما به نظر می‌رسد که داده‌های کاوشگر پارکر به درستی این سیگنال‌های رادیویی را ثبت کرده اند.
این داده‌های جدید تفاوت فاحشی با داده‌های ثبت شده توسط اوربیتر پیشگام سیاره زهره در سال ۱۹۹۲ دارد، زمانی که خورشید به حداکثر فعالیت خورشیدی خود رسیده بود.
این داده‌ها می‌توانند به طور قطعی چگونگی تبدیل سیاره زهره از سیاره‌ای تقریباً شبیه به زمین به گلخانه‌ای بسیار داغ به صورت امروزی را توضیح دهند. اگر هیچ اطلاعات دیگری را نتوان از این داده‌ها برداشت کرد، فضاپیمای پارکر داده‌های باارزشی را در مورد پیشینه سیاره زهره جمع‌آوری کرده است و این داده‌ها به صورت اتفاقی از این فضاپیما به دست آمده است. این اطلاعات می‌تواند پاسخ‌هایی را در مورد سیاره زهره ارائه دهد که اگر این فضاپیما نبود، جمع‌آوری چنین اطلاعاتی نیازمند ماموریت‌های اختصاصی می‌بود.
نظرات