بازگشت دستگاه های مرتبط

در دوران .اوج پالم ارگنایزرها.  زمانی که حتی سرعت 3G هم رویایی دوردست می نمود، مناظره ای برای تعیین اینکه آینده ی دیوایس های جیبی در دو قطعه دستگاه خلاصه خواهد شد یا یکی، صورت گرفت.

. کسانی که به دو قطعه دستگاه رای دادند خود را اینچنین توجیه می کردند که آنهمه حجم و مصرف باتری یک کامپیوتر جیبی، برای دستگاهی کوچک که قرار است در درجه ی اول استفاده و برای تماس های تلفنی باشد اضافی است. البته آنها انتظار این را نداشتند که یکپارچه سازی سراسری تکنولوژی اجازه ی این را بدهد که این “کامپیوترهای جیبی” ، تبدیل به اسمارت فون های میلیمتری امروزی بشوند و اینکه شبکه های اطلاعاتی دسترسی به اپلیکیشن های مختلف، از شبکه های اجتماعی گرفته تا موبایل ویدیو را پشتیبانی کنند.

اما در رونمایی سامسونگ از محصولات م جدید(Samsung’s Unpacked 5)، که ماه گذشته در Mobile World Congress بود؛ ستاره ی خودنمای نمایشگاه نسل جدیدی از اسمارت فون با محبوب ترین سیستم عامل دنیا نبود. بلکه گجتی مچی که با پلتفرمی تقریباٌ ناشناخته کار میکند نظرها را به خود جلب کرد.  این محصولات به خودی خود اتصال به شبکه ندارند و در واقع یکی از مزایای این گجت های جدید، تنوع گسترده تر اسمارت فون های این کمپانی است که آنها را پشتیبانی می کنند. اگر شما به وعده ی Smartwatch و Google Glass باور دارید، می توان گفت  حمایتی از طرفداران گجت های دو تکه، مربوط به دو دهه پیش کرده اید.