شرکت AMD در پاسخ به اصلی‌ترین رقیب خود، یعنی اینتل (Intel) و سری پردازنده تایگر لیک (Tiger Lake) آن‌ها، رایزن ۷ ۵۸۰۰U را روانه بازار کرد که سریع‌ترین پردازنده AMD موجود برای لپ تاپ‌ها به شمار می‌رود. هنگامی که اینتل تایگر لیک در سال گذشته عرضه شد، نتایج چشمگیری را در لپ تاپ‌های سبک نشان داد و با وجود این‌که این پردازنده از ۴ هسته استفاده می‌کرد، توانست عملکرد تک رشته‌ای و گرافیکی بالاتری را در برابر پردازنده‌های ۸ هسته‌ای AMD به ثبت برساند و در بسیاری از برنامه‌های سبک، در صدر جدول میزان بازده در میان رقبای هم‌رده خود قرار داشت.
اما AMD با رایزن ۵۰۰۰ به میادین رقابت بازگشت. رایزن ۷ ۵۸۰۰U طراحی ۸ هسته‌ای خود را حفظ کرده است و بنابراین تعداد هسته‌های آن، دو برابر اینتل Core i7 1165G7 و ۱۱۸۵G7 است. این پردازنده از طراحی مجدد هسته اصلی، حافظه نهان L3 دو برابر و مصرف انرژی بهینه‌تر بهره می‌برد و طبق ادعای AMD، عملکرد تک رشته‌ای بسیار بالاتری نسبت به AMD 4000 و پردازنده‌های اینتل دارد.
سایر ویژگی‌های رایزن ۷ ۵۸۰۰ U شباهت زیادی به نسل پیشین آن دارد و از همان معماری ۸ واحدی گرافیک وگا (Vega) استفاده می‌کند که به نظر می‌رسد برای غلبه بر پردازنده گرافیکی Xe اینتل کافی نیست. خط تولید پردازنده‌های سری ۵۰۰۰ AMD ممکن است برای برخی‌ها کمی گیج‌کننده باشد، چرا که همه آن‌ها از هسته‌های پردازشی زن ۳ (ZEN 3) استفاده نمی‌کنند و سری ۵۷۰۰ برخلاف ۵۸۰۰ دارای زن ۲ است.
رایزن ۷ ۵۸۰۰U دارای ۸ هسته، ۱۶ رشته، سرعت کلاک پایه ۱٫۹ گیگاهرتز و حداکثر فرکانس ۴٫۴ گیگاهرتز است که کمتر از حداکثر کلاک ۴٫۸ گیگاهرتزی سری H این شرکت می‌باشد. ۱۶ مگابایت حافظه پنهان L3 و ۴ مگابایت حافظه L3 به همراه ۸ واحد گرافیکی وگا با سرعت ۲ گیگاهرتز در این پردازنده وجود دارد. تمامی این موارد بر پایه تکنولوژی ۷ نانومتری TSMC با توان ۱۵ واتی بنا شده‌اند. سرعت پایه و حداکثر کلاک این پردازنده در مقایسه با نسل پیشین خود، یعنی ۴۸۰۰U، به ترتیب ۱۰۰ و ۲۰۰ مگاهرتز بیشتر است و IPC زن ۳ به عملکرد هرچه بهتر آن کمک می‌کند. سیستمی که در این مقاله برای آزمایش این پردازنده استفاده شده، زنبوک ۱۳ جدید ایسوس است که یک نوت بوک باریک و کم وزن مجهز به نمایشگر اولد ۱۰۸۰p است. این دستگاه علاوه بر پردازنده رایزن ۷ ۵۸۰۰U، دارای ۱۶ گیگابایت حافظه رم LPDDR4X-3733 و ۱ ترابایت فضای ذخیره‌سازی است.
بنچمارک
اولین نگاه به امتیازات بنچمارک این پردازنده، در Cinebench R20 و عملکرد چند رشته‌ای آن است که در ۱۵ وات، تفاوت محسوسی میان ۵۸۰۰U و ۴۸۰۰U مشاهده نمی‌کنیم. با این حال، در آزمایشات بالاتر از ۲۵ وات، این پردازنده از نسل قبلی خود حدود ۵ درصد جلوتر است. این افزایش امتیاز به کمتر شدن اختلاف عملکرد میان AMD و اینتل کمک کرده است. در محدوده قدرت‌های بالاتر، پردازنده‌های AMD عملکردی به مراتب بهتر از خود نشان می‌دهند و در مقایسه اینتل i7-10750H و Core i9-10980HK با سری H رایزن ۹، برتری طراحی AMD کاملاً مشهود است.
در آزمایشات تک رشته‌ای و مقایسه رایزن ۷ ۵۸۰۰U با سری تایگر لیک، نتایج امیدوارکننده‌ای برای AMD رقم خورده است. این پردازنده از سری پیشین خود، یعنی ۴۸۰۰U، چهارده درصد سریع‌تر است اما تفاوتی در نتایج ۱۵ و ۲۵ واتی آن وجود ندارد. علت این امر، نیاز هسته زن ۳ به تنها ۱۵ وات برای کارکرد در فرکانس ۴٫۴ گیگاهرتز است. اما هسته Willow Cove پردازنده تایگر لیک برای رسیدن به ۴٫۸ گیگاهرتز به ۲۸ وات نیاز دارد و بنابراین در بنچمارک ۲۵ واتی، ۵۸۰۰U حدود ۵ درصد از اینتل Core i7-1185G7 عقب است.
نتایج آزمایش Cinebench R23 نیز شباهت بسیار زیادی به Cinebench R20 داشت و نتایج رندر چند رشته‌ای آن در عکس بالا قابل رویت است.
اما نتایج بنچمارک هندبریک (Handbrake) جالب توجه هستند. در این آزمایش مشاهده شده است که عملکرد رایزن ۷ ۵۸۰۰U در مقایسه با ۴۸۰۰U، حدود ۳ درصد کمتر است که ممکن است برای برخی کاربران ناامیدکننده باشد. با این وجود، هنگامی که انرژی مصرفی آن به ۲۵ وات می‌رسد، نتیجه کاملاً دگرگون می‌شود و می‌بینیم که ۵۸۰۰U حدود ۵ درصد از نسل قبل سریع‌تر است. پس در صورتی که خواهان قدرت بیشتری هستید، باید ۲۵ وات انرژی برای پردازنده خود تأمین کنید. ۵۸۰۰U نیز همانند مدل قبلی به علت دارا بودن ۸ هسته، تایگر لیک را با اختلاف حدود ۷۰ درصد در سرعت انکودینگ ویدیو شکست داد.
ارقام نهایی بنچمارک بلندر (Blender) شباهت بسیار زیادی به نتیجه هندبریک داشت و ۵۸۰۰U توانست جایگاه خود را تثبیت کند.
در کامپایل (تدوین) کد GCC، رایزن ۷ ۵۸۰۰U بین ۶۰ تا ۷۰ درصد سریع‌تر از پردازنده‌های Core i7 تایگر لیک اینتل است و در کامپایل کرومیوم (Chromium) نیز نتیجه به همین صورت است. بنابراین اگر شما اهل کدنویسی هستید و نیاز روزانه به تدوین و کامپایل کد دارید، قطعاً سری رایزن انتخاب مناسبی برای شما خواهد بود.
معیار متلب (MATLAB) ترکیب خوبی از آزمایش‌های چند رشته‌ای، تک رشته‌ای و حافظه نهان است. در این تست، شاهد دستاوردهای AMD در طراحی IPC هستیم که ۵۸۰۰U حدود ۲۳ درصد از مدل قبلی و ۱۱ درصد از تایگر لیک سریع‌تر است که پیشرفت AMD را نشان می‌دهد.
مطالب مرتبط:
در پردازش مایکروسافت اکسل (Excel) و حجم سنگین آن در حافظه کش (cache)، پردازنده مورد بررسی ما توانست پیشرفت ۲۳ درصدی خود نسبت به ۴۸۰۰U را به ثبت برساند و از آن جایی که اکسل یک برنامه چند رشته‌ای است، بنابراین پردازنده جدید AMD توانست عملکرد بسیار بهتری را به خصوص در ۱۵ وات به نمایش بگذارد.
در آزمایش پیسی مارک ۱۰ (PC Mark 10) که به فاکتور مرورگری وب و بارگیری برنامه‌ها می‌پردازد، باز هم نتایج خوب و امیدوارکننده‌ای از رایزن ۷ ۵۸۰۰U به ثبت رسیده است. به لطف بهبودهای انجام شده بر روی IPC، این پردازنده توانست جایگاه تایگر لیک را در این جدول تصاحب نماید و با حدود ۵ درصد عملکرد بهتر نسبت به اینتل ۱۱۶۵G7 و ۱۱ درصد در مقایسه با ۴۸۰۰U، قدرت خود را در این زمینه به رخ همگان کشید.
در تست برنامه‌ها که بر روی مایکروسافت آفیس و مرورگر اج (Edge) انجام شد، در نهایت با یک وضعیت جالب دیگر بین AMD و اینتل روبه‌رو شده‌ایم. با ۱۵ وات، هر دو پردازنده ۵۸۰۰U و تایگر لیک عملکرد مشابهی دارند اما با ۲۵ وات انرژی، ۵۸۰۰U حدود ۱۰ درصد کندتر از اینتل ۱۱۸۵G7 عمل کرد که نمی‌توان آن را برای جبران شکاف این دو پردازنده کافی دانست.
در فشرده‌سازی ۷-Zip یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای رایزن ۷ ۵۸۰۰U را نسبت به مدل پیشین مشاهده می‌کنیم، یعنی ۲۵ درصد سریع‌تر در حالت ۱۵ وات. در پیکربندی زن ۲، فشرده‌سازی یکی از نقاط ضعف آن به حساب می‌آمد اما با افزایش حافظه نهان و به‌روزرسانی IPC، در ۵۸۰۰U شاهد یک عملکرد چشم‌گیر هستیم که حتی از ۴۸۰۰H و تایگر لیک اینتل نیز بالاتر قرار دارد. در پردازنده‌های اینتل، به دلیل وجود هسته‌های کمتر، سرعت کم‌تری را در این زمینه شاهد هستیم.
در کریپتوگرافی (رمزنگاری) AES-256، هسته زن ۳ توانسته است توانایی پردازنده‌های AMD را به طور محسوسی افزایش دهد و در حدود ۶۵ درصد سریع‌تر از حالت تک هسته است. اما همچنان اینتل با تایگر لیک پیشرو است و عملکردی در حدود ۱۲ درصد سریع‌تر دارد.
عملکرد پردازنده در خروجی گرفتن از برنامه آکروبات پی دی اف (Acrobat PDF) که به نوعی پاشنه آشیل پردازنده‌های AMD محسوب می‌شد، در رایزن ۷ تغییر پیدا کرده است. اکنون ۵۸۰۰U حدوداً ۲۰ درصد از ۴۸۰۰U سریع‌تر است و نتایجی مشابه با Core i7-1165G7 اینتل را به ثبت رسانده است اما همچنان در ۲۸ وات، Core i7-1185G7 کمی سریع‌تر از رقیب AMD خود است.
تفاوت فاحش در اجرای ادوبی فوتوشاپ، دلیل بزرگی برای خرید پردازنده تایگر لیک در نسل قبل به شمار می‌آمد. اما ۵۸۰۰U این فاصله را به کم‌ترین حد ممکن رسانده است و حتی در زمان تأمین ۱۵ وات انرژی، حدود ۸ درصد سریع‌تر از ۱۱۶۵G7 اینتل است و می‌توان گفت که این عملکرد به مشخصات لپ تاپ موردنظر شما مربوط است.
در برنامه داوینچی ریزالو استودیو (DaVinci Resolve Studio)، با استفاده از بنچمارک Puget Systems، تفاوت زیادی در سرعت رندرینگ رایزن ۷ ۵۸۰۰U و اینتل Core i7-1165G7 دیده نشد. ۱۱۶۵G7 از پردازنده گرافیکی سریع‌تری بهره می‌برد اما سرعت پردازش بالاتر ۵۸۰۰U، این نقص را جبران می‌کند. با این وجود، برای ویرایش فیلم بر روی لپ تاپ، استفاده از GPU مجزا همچنان بهترین گزینه است.
نتایج تست Puget System در برنامه ویرایش فیلم ادوبی پریمیر، کاملاً مشابه داوینچی ریزالو است. در ۲۸ وات، اینتل ۱۱۶۵G7 کمی سریع‌تر از ۵۸۰۰U است اما در شرایط ۱۵ وات، نتیجه عکس می‌شود. بنابراین همه چیز به سایر مشخصات لپ تاپ شما بستگی دارد.
اجرای بازی‌ها
در این زمینه، به بررسی این پردازنده و رقبای آن در سه بازی مختلف می‌پردازیم. در بازی Grand Theft Auto V (GTA V) و هنگام استفاده از ۱۵ وات انرژی، ۵۸۰۰U حدود ۲۳ درصد از رقیب اینتلی خود، یعنی همان Core i7-1165G7 سریع‌تر است اما در ۲۵ وات، عملکردی مشابه یکدیگر ارائه می‌دهند.
در هنگام اجرای یکی از محبوب‌ترین بازی‌های انحصاری مایکروسافت، یعنی Gears 5 در تنظیمات گرافیکی متوسط (Medium) و در رزولوشن فول اچ دی (۱۰۸۰p) که باعث ایجاد گلوگاه گرافیک می‌شود، تفاوتی بین عملکرد ۵۸۰۰U و ۴۸۰۰U در حالت ۱۵ وات وجود ندارد اما از ۱۱۶۵G7 تقریباً ۱۳ درصد سریع‌تر است. اما هنگامی که شرایط تا ۲۵ وات پیش می‌رود، اینتل برتری را از آن خود کرده و ۲۳ درصد بهتر از ۵۸۰۰U عمل می‌کند. در این شرایط، باز هم نتیجه هر دو پردازنده AMD مشابه یکدیگر است.
در اجرای Rainbow Six Siege نیز عملکرد ۵۸۰۰U و ۴۸۰۰U در ۱۵ و ۲۵ وات کاملاً یکسان است اما در هر دو شرایط، واحد پردازش گرافیک Xe اینتل در ۱۱۶۵G7 نتایج بهتری از خود به جای گذاشته است و در بهترین حالت، ۳۵ درصد بالاتر از دو رقیب AMD خود قرار دارد و باعث تأسف است که AMD در این نسل، تصمیم به بهبود iGPU نداشته است.
مقایسه کلی
در این قسمت، به مقایسه سر به سر و کلی پردازنده‌های هم‌رده ۵۸۰۰U می‌پردازیم. برای اولین مقایسه، نگاهی به دو نسل متفاوت AMD، یعنی ۵۸۰۰U و ۴۸۰۰U داریم. در عملکرد چند رشته‌ای، ۵۸۰۰U به طور قابل توجهی سریع‌تر از ۴۸۰۰U نیست. در بعضی از کارها سریع‌تر و در برخی دیگر کندتر است. اما در برنامه‌هایی که از حافظه پنهان استفاده می‌کنند، این پردازنده می‌تواند ۲۰ تا ۲۵ درصد سریع‌تر باشد.
در جریان برق بالاتر، در بیشتر مواقع رایزن ۷ ۵۸۰۰U سریع‌تر از حالت‌های دیگر است. عملکرد چند رشته‌ای این پردازنده در ۲۵ وات، ۲۵ تا ۳۰ درصد سریع‌تر از ۱۵ وات است و به طور متوسط، ۵ درصد از تک رشته‌ای بیشتر می‌باشد.
هنگامی که رایزن ۷ ۵۸۰۰U در محدوده ۲۵ تا ۲۸ واتی در برابر اینتل Core i7-1185G7 قرار می‌گیرد، در اکثر موارد مالتی تردینگ، عملکرد سریع‌تری از خود نشان می‌دهد اما برای کارهای سبک‌تر و تک رشته‌ای، می‌تواند نسبت به رقیب خود ۵ تا ۱۰ درصد کندتر باشد.
در هنگام بهره‌گیری از منبع ۱۵ واتی، ۵۸۰۰U در همه امور از اینتل Core i7-1165G7 سریع‌تر است و در موارد چند رشته‌ای، می‌توان به سرعتی نزدیک به ۲ برابر Core i7-1165G7 بر روی AMD رسید.
جمع‌بندی
می‌توان اصلی‌ترین قدم AMD را در نسل جدید پردازنده‌های سری U، افزایش راندمان کلی آن‌ها در عملکرد تک رشته‌ای و برنامه‌های سبک دانست. سایر موارد این پردازنده به نوعی نسخه بازبینی شده مدل ۴۸۰۰U هستند و حتی در برخی قسمت‌ها مانند iGPU، شاهد هیچگونه تغییری نیستیم. این روزها تعداد لپ تاپ‌های فوق باریک با صفحه‌نمایش‌های ۱۳ یا ۱۴ اینچی و گرافیک مجزا رو به افزایش است که می‌تواند این کارت گرافیک، انویدیا MX350 یا GTX 1650 Max-Q باشد. بنابراین اگر قصد شما برای خرید یک لپ تاپ فوق باریک، اجرای بازی‌های ویدیویی است، حتماً توصیه می‌کنیم تا دستگاهی مجهز به گرافیک مجزا تهیه کنید و قطعاً ترکیب رایزن ۷ ۵۸۰۰U با یک گرافیک مجزا، نتیجه خوبی را ارائه می‌دهد.
اگرچه پردازنده‌های AMD مصرف برق کم‌تری دارند اما لپ تاپ‌های مجهز به این پردازنده‌ها، معمولاً از وجود درگاه‌های USB 4، تاندربولت (Thunderbolt) و PCIe 4.0 بی‌بهره هستند و با توجه به نوع استفاده شما، ممکن است برایتان محدودیت باشد. البته برای این موضوع نمی‌توان AMD را مورد سرزنش قرار داد، زیر سازندگان لپ تاپ‌ها هستند که نوع تراشه و پورت‌ها را تعیین می‌کنند اما به طور کلی، دستگاه‌های مجهز به اینتل می‌توانند گزینه‌های بیشتری را پیش روی شما بگذارند.
منبع: TECHSPOT
نظرات