نوروزتان پیروز؛ تبریک فرارسیدن سال ۱۴۰۰

درود و وقت بخیر

هر سال با نگاهی به گذشته، معمولاً از شرایط موجود اندکی گله می‌کنیم و سپس بدون اتلاف وقت، سراغ تبریک سال نو و آرزوی بهترین‌ها می‌رویم. با این حال امسال قضیه متفاوت است. نه تنها همانند همیشه با افنجار بوق‌ها، سال تغییر می‌کند بلکه برای اولین بار در تمام طول عمرمان می‌توانیم تغییر یک قرن را به چشم خود ببینیم. قرنی که با شروعش، «۹۹» نه چندان دلچسب را از ما می‌گیرید و در عوض «۰۰» خاص و بی‌همتایی را به ما می‌بخشد.

این دو صفر از هر لحاظ می‌توانند معنی شروع دوباره را تحکیم بخشند. شروع بهار، شروع سالی نو، شروع قرنی جدید و شروعی تازه برای فکر و ذهن ما. ۱۴۰۰ می‌تواند سال شروع‌های بسیاری باشد. سال شروع آزادی دوباره مغزم‌هایمان از بند غم؛ غم از دست دادن عزیزان و بزرگانی که اگرچه جسماً پیش ما نیستند ولی نامشان در مخیله ما جاودان است. سال آزادی از بند صده گذشته؛ سال آزادی از خرافات و نگاهی نو به زندگی و انسانیت. سالی که این بار به هیچ وجه تکراری به نظر نمی‌رسد و ما به خوبی این را می‌دانیم و این را با کوچک‌ترین اجزای وجود خود حس می‌کنیم.

بنابراین همان‌طور که ذره ذره ۱۳۹۹ به انتها رسید و رفت و اعداد دوباره به زادگاه خود بازگشتند، ما هم به مبدا باز می‌گردیم. به مبدا عشق، مهربانی و اصالتی که مبدا آن به ابتدای تاریخ بازمی‌گردد و همواره در این سرزمین فریاد زده شده است. باری دیگر سعی خواهیم کرد که ایران زمین را از «دروغ» و «ویرانی» حفظ کنیم. اگرچه از برخی لذات همچون سیاحت آثار نیای خود و سفر به میراث بزرگان کهن این سرزمین محروم هستیم اما فراموش نکنید که ذهن‌های ما در هوای بهاری جاری و آزاد هستند.

خیال و تصور به همه جا ورود می‌کند و بانگ سفر و یادگاری را سر می‌دهد. در این عید خجسته و این سنت نیکو، چه زیباست که باری دیگر از دعای پدرانمان و سرزمینی و احترامی که برای ما به ارث گذاشته‌اند یاد کنیم.