وقتی درباره شبیه‌سازی موجودات بحث می‌شود، شاید اولین چیزی که به آن فکر کنید یک موش‌خرمای پا سیاه با نام الیزابت آن نباشد. اما شاید باید به این گونه بیشتر توجه کنید.
تیم تحقیقاتی متشکل از کارکنان باغ وحش سن دیگو جهانی، حیوانات خانگی و اسب‌های ویاژن، ماهی و خدمات حیات وحش و همچنین یک گروه حفاظت از بیوتکنولوژی به نام احیا و بازیابی، برای اولین بار و با استفاده از سلول‌های موش‌خرمای پا سیاه و مقدار کمی الکتریسیته، با همکاری هم موفق شدند تا این حیوان را شبیه‌سازی کنند.
برای مدت طولانی، جمعیت موش‌خرمای پا سیاه تهدید شده است که دلایل اصلی آن ترکیبی از طاعون (عفونت باکتریایی منتقل‌شده توسط کک) و عدم تنوع ژنتیکی است. بر اساس گزارشی از نشنال جئوگرافیک، همه موش‌خرماهای پا سیاهی که امروزه زندگی می‌کنند از یک نسل هستند و پیوند خویشاوندی تنگاتنگی دارند که ادامه حیات این‌گونه را به یک معضل تبدیل کرده است.
برای حل این مشکل، دانشمندان تخم موش‌خرمای پا سیاه را از بستگان نزدیک این حیوانات یعنی موش‌خرمای اهلی فروتن جمع کردند. برای این فرآیند لازم است تخمک‌ها بالغ شوند، هسته‌ها از آن خارج و با سلول‌های موش‌خرمای پا سیاه که عمر طولانی دارد و ویلا نامیده می‌شود، ترکیب شود. به دلیل فعال‌سازی این تخمک با بار الکتریکی، این سلول‌ها توانستند تقسیم شده و موش‌خرمای خانگی را تشکیل دادند.
بن نواک، دانشمند بخش احیا و بازیابی، گفت که نوادگان الیزابت آن حتی می‌توانند در سال ۲۰۲۵ دوباره به طبیعت بازگردند تا تنوع ژنتیکی بیشتری را برای این‌گونه فراهم کنند. محققان امیدوار هستند که این تنوع بتواند به ایجاد مقاومت بیشتر در برابر طاعون ناشی از همان باکتری‌هایی که باعث آفت سیاه می‌شوند، کمک کند و در نتیجه مقاومت این‌گونه را در برابر بیماری افزایش دهد.
الیور رایدر، رئیس ژنتیک حفاظت از باغ وحش سن دیگو، به نشنال جئوگرافیک گفت:
به نظر می‌رسد گسترش ژن این‌گونه یک فرصت بزرگ برای آن باشد و به پایداری طولانی‌مدت آن کمک کند.
نظرات