به نقل از خبرگزاری تایمز شهر تمپا بی، گروهی از افراد هکر موفق شدند با به‌دست‌گیری کنترل تجهیزات کامپیوتری اداره‌ای در شهر اولدسمار در ایالت فلوریدا، میزان (درصد) ترکیبات شیمیایی یکی از منابع آب شهر را تغییر داده و آب آنجا را مسموم کنند. آن‌ها با دسترسی به این تجهیزات کامپیوتری، قصد بالابردن میزان سدیم هیدروکسید موجود در آب این مخزن را داشتند اما هوشیاری سریع و به‌موقع یکی از ناظران حاضر در آنجا باعث شد وی بتواند سریعاً خسارات واردشده از سوی هکرها را برطرف کند.
باب گوالتیری (کلانتر بخش پینلاس در ایالت فلوریدا) در این باره گفت:
«هیچ‌گاه تغییر زیان‌آور خاصی از سوی این مهاجمین سایبری بر روی آبی که نگهداری می‌شده، رخ نداد. مهم‌تر از این، جان هیچ‌کدام از افراد ساکن در منطقه به‌خاطر این حملهٔ سایبری تهدید نشد.»
سدیم هیدروکسید، که عموماً با نام قلیاب نیز شناخته می‌شود، ماده‌ای شیمیایی است که برای تنظیم سطح اسیدی بودن آب از آن استفاده می‌شود. با این حال، استفادهٔ بیش از اندازهٔ آن می‌تواند برای بدن انسان خطرآفرین باشد؛ چرا که همان مادهٔ غیرآلی است که در شوینده‌های خانگی چون درانو (Drano) از آن استفاده می‌شود.
اگرچه فردی طی این رخداد دچار صدمهٔ خاصی نشد، نمی‌توان از حملهٔ این گروه هکر به چنین زیرساخت‌هایی (مثل این منبع آب که از آن استفادهٔ عمومی می‌شود) چشم‌پوشی کرد.
بخش پینلاس فلوریدا هم‌اکنون از سوی سرویس مخفی ایالات متحده (نیروی فدرال) و اف‌بی‌آی برای بررسی اتفاقات روی داده در دست بررسی است. به دیگر شهرهای نزدیکی پینلاس نیز هشدار فعالیت تخریب‌آمیز داده شده است؛ چرا که ممکن است آن‌ها نیز در آینده‌ای نزدیک مورد حملهٔ سایبری قرار بگیرند.
طبق ادعای واشینگتن‌پست، این اولین‌بار نیست که چنین اتفاقی در آمریکا می‌افتد. پیش از این نیز گروهی از هکرهای روسی در نوامبر سال گذشته و در رویدادی مشابه، یکی دیگر از منابع آب را در ایالت ایلینوی مورد هدف قرار داده بودند.
تمپا بی تایمز گزارش لحظهٔ هدف‌گیری این حمله را چنین گزارش داده‌است: همه چیز در اتاق مدیریت منبع آب به‌خوبی پیش می‌رفت تا اینکه یکی از مسئولین آنجا ساعت ۸ صبح متوجه آن شد که موس کامپیوترش بدون اینکه به آن دست بزند، روی صفحه در حال حرکت است.
اینجا بود که او متوجه دسترسی فردی دیگر به منبع آب شد. با این وجود، این موضوع برای او چیز عجیبی نبود؛ چون ناظر منبع آب به‌طور روزانه و از راه دور به این منبع آب دسترسی داشت.
طبق گفتهٔ گوالتیری، حوالی ساعت ۱:۳۰ ظهر نیز فردی دیگر به سیستم کنترل امکانات دسترسی پیدا کرد. او می‌گوید این بار، فردی که کنترل کامپیوتر را به دست گرفته بود، موس را مستقیماً به سمت نرم‌افزاری برد که با آن درصد مواد شیمیایی و اداره‌کنندهٔ آب انجام می‌شد؛ فرد هکر برای ۵ دقیقه به سیستم دسترسی داشت و موفق شد غلظت سدیم هیدروکسید موجود در آب را از ۱۰۰ قسمت در میلیون به ۱۱٫۱۰۰ قسمت در میلیون افزایش دهد.
پس از آن که این مهاجم سیستم را ترک کرد، ناظر منبع سریعاً غلظت را به ۱۰۰ قسمت در میلیون (اندازه و غلظت استاندارد) بازگرداند.
اگرچه این حمله در صورت عدم دفع صحیح آن از سوی مدیران منبع آب می‌توانست برای شهروندان خطرآفرین باشد، گفته می‌شود حفاظ‌ها و راه‌های دیگری هم بودند که از ورود این مواد سمی به آب ۱۵٫۰۰۰ ساکن این شهر جلوگیری کنند؛ حتی اگر ناظرین به این سرعت متوجه تغییرات ایجادشده نمی‌شدند.
یک اینکه برای رسیدن آب از منبع به دست مردم، ۱ روز کامل طول می‌کشد؛ از این خاطر، مردم پیش از ورود مواد سمی به آب، از این مسمومیت ایجادشده از طریق هشدارها و منابع خبری فراوان، آگاه می‌شدند. علت دیگر هم این است که سیستم منبع آب هرگونه تغییر در میزان اسیدی بودن آب و تغییرات آن را تحلیل کرده و در صورت غیراستاندارد بودن، ناظران را از آن مطلع می‌سازد.
نظرات