مقایسه سامسونگ QLED و الجی OLED؛ کدام تلویزیون بهتر است؟

چگونه دو فناوری برتر تلویزیون در سال ۲۰۲۲ با هم مقایسه می‌شوند؟ وقتی صحبت از فناوری تلویزیون می‌شود، خط کوچکی که «O» را به «Q» تبدیل می‌کند، واقعاً اندازه‌ی بزرگی دارد.

دو برند تلویزیون رقیب، برای توصیف بهترین تلویزیون‌های خود از کلمات اختصاری مشابه استفاده می‌کنند اما QLED سامسونگ و OLED ال‌جی به اندازه دو حیوان سگ و گربه متفاوت هستند. سامسونگ طی چند سال اخیر، محبوب‌ترین سازنده‌ی تلویزیون در جهان، بهترین مارک یا برند تلویزیون‌های خود را « QLED» نام‌گذاری کرده است.

فهرست تلویزیون‌های سال ۲۰۲۲ آن بسیار گسترده است و شامل سه سری متفاوت می‌شود که رزولوشن ۸K، نسخه‌های بی‌شمار مد روز و مدل‌هایی که طراحی هوشمندانه‌ای دارند مانند سری The Frame، Serif و تمام تلویزیون‌های دوار Sero که همه از تکنولوژی Q استفاده می‌کنند، از جمله آن‌هاست.

در حالی که تلویزیون‌های سال ۲۰۲۲ اولد «OLED» ال‌جی شامل شش سری می‌شوند که از سری BX با قیمت‌های نسبتاً مقرون به صرفه گرفته تا سری ZX که دارای رزولوشن ۸K است و به شکل دیوانه‌واری گران‌قیمت است، و همچنین تا مدل RX که یک تلویزیون تاشدنی است و با قیمت حتی دیوانه‌وارتر ۶۰ هزار دلار عرضه می‌گردد.

در این مقاله به مقایسه‌ به صورت جزء به جزء تلویزیون‌های اولد «OLED» و «QLED» می‌پردازیم. تلویزیون‌های OLED ال‌جی در مجموع کیفیت تصویر بهتری نسبت به تلویزیون‌های QLED سامسونگ ارائه می‌دهند. در مقایسه‌ آخرین نمونه‌ی اولد ال‌جی یعنی مدل LG B9 در برابر Q80 سامسونگ، هر دو دستگاه‌هایی آخرین مدل و با قطر ۶۵ اینچ هستند و در حدود ۱۸۰۰ دلار هم قیمت دارند. اولد ال‌جی یا کنتراست بالاتر و زاویه‌ی دید بیشتر به آسانی برنده این رقابت است. گرچه تلویزیون سامسونگ دارای روشنایی بیشتری‌ست اما در مجموع نتوانسته است در مقابل اولد ال‌جی مقاومت کند.

نبرد OLED در مقابل QLED به میدانی فراتر از سامسونگ و ال‌جی کشیده شده است. در اواخر سال ۲۰۱۹ شرکت تی‌سی‌ال «TCL» نیز برای بهترین تلویزیون‌های QLED خود شروع به برندسازی کرد که از جمله می‌توان تلویزیون‌های سری ۶ و سری ۸ را مثال زد. هر دوی این تلویزیون‌ها به ترتیب، هم از نظر مناسب بودن قیمت و هم عملکرد، بهترین تلویزیون‌های غیر اولد بودند. البته به جز ال‌جی برندهای دیگری نیز وجود دارند که تلویزیون اولد می‌فروشند که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به سونی، مدتی بعد در سال ۲۰۲۲ کونکا «Konka»، اسکای‌ورث «Skyworth» و سازنده‌ی شماره‌ی ۳ در آمریکا یعنی ویزیو «Vizio» اشاره کرد.

بر اساس آنچه تاکنون شاهد بوده‌ایم، هنوز هم انتظار داریم OLED کیفیت تصویر برتری را نسبت به QLED ارائه دهد. دلایل این مدعی نیز به شرح زیر است:

یک تلویزیون QLED فقط یک تلویزیون LCD با نقاط کوانتومی است

اجازه دهید تا موضوع را با خلاصه‌ای سریع از این دو فناوری شروع کنیم.

• OLED مخفف عبارت Organic Light-emitting Diode و به معنی «دیود ارگانیک گسیل دهنده‌ی نور» است.
• QLED (طبق گفته سامسونگ) مخفف «تلویزیون LED کوانتوم دات» است.
• OLED اساساً یک نوع فناوری است که با LCD تفاوت دارد و در ساخت تعداد عمده‌ای از تلویزیون‌های امروزی از این تکنولوژی استفاده می‌شود.
• QLED نوعی تغییر‌یافته از LED LCD است که علاوه بر این، دارای یک «پوشش حایل» از کوانتوم دات برای LCD است.
• OLED «ساطع کننده‌ی نور» است و به این معنی است که پیکسل‌ها از خود نور تولید می‌کنند.
• QLED، مانند LCD، در شکل فعلی، «انتقال دهنده‌ی نور» و متکی به نور پس‌زمینه است.

نکته‌ی اصلی این است که QLED به ال‌سی‌دی‌های قدیمی معمولی نزدیکتر است تا به OLED که ما (و بیشتر متخصصان دیگر) آن را در یک کلاس کاملاً متفاوتی از انواع تلویزیون در نظر می‌گیریم، دقیقاً مثل پلاسما که قبل از آن در کلاس دیگری قرار داشت.

فناوری کوانتوم دات، مولکول‌های میکروسکوپی هستند که وقتی نور به آن‌ها برخورد می‌کند، از خود نورهایی با رنگ‌های متفاوت ساطع می‌کنند. در تلویزیون های QLED، یک فیلم حاوی نقطه‌هایی است و نوری که به آن‌ها برخورد می‌کند توسط بک لایت یا پس زمینه‌ی LED تامین می‌شود.

این نور سپس از چند لایه‌ی داخلی در تلویزیون عبور می‌کند که از جمله شامل لایه‌ای است که از کریستال‌های مایع «LCD» ساخته شده است تا تصویر را به وجود آورد. نور از منبع LED از طریق لایه‌ها به سطح رویی صفحه نمایش منتقل می‌گردد، که به همین علت ما نام این کار را «انتقال» می‌نامیم.

اگر به «فضاهای حایل» میان لایه‌ها در یک تلویزیون LCD نگاهی بیندازیم، متوجه می‌شویم که نور پس زمینه LED (که توسط چند رشته از لامپ‌های LED تولید و به جلو تابیده می‌شوند) از طریق یک لایه‌ا‌ی متشکل از نقاط کوانتومی و نیز از میان دیگر لایه‌ها عبور نموده و به خود پنل LCD می‌تابد.

سامسونگ از سال ۲۰۱۵ در حال افزایش استفاده از کوانتوم دات برای تقویت تلویزیون های LCD خود می‌باشد و از سال ۲۰۱۷ میلادی نیز از نام تجاری تلویزیون QLED استفاده می‌کند. این شرکت می‌گوید این نقاط کوانتومی به مرور زمان تکامل یافته‌اند. به عنوان مثال، رنگ و میزان نور خروجی بهبود یافته است.

ولی در عین حال و با توجه به تجربه‌ای که کسب کرده‌ایم، همچنان معتقدیم که پیشرفت‌هایی که باعث بهتر شدن کیفیت تصویر شده‌اند، بیش از آنکه به بهتر شدن نقاط کوانتومی ربط داشته باشد، می‌توانند به سایر عوامل دیگر تشکیل‌دهنده‌ی کیفیت تصویر مرتبط باشند (به تصویر زیر نگاه کنید).

سایر سازندگان تلویزیون از قبیل ویزیو و هایسنس (Hisense) نیز در ساخت تلویزیون‌های LCD خود از فناوری کوانتوم دات استفاده می‌کنند اما هیچکدام از آن‌ها تلویزیون خود را QLED نام‌گذاری نمی‌کنند.

یک تلویزیون OLED به هیچ عنوان یک تلویزیون LCD نیست

مدت زمان طولانی می‌شود که تکنولوژی LCD، فناوری برتر برای استفاده در تلویزیون‌های صفحه تخت است که از فناوری ‌OLED به خصوص برای اندازه‌های بزرگ، ارزان‌تر است و سازندگان پنل بیشماری در سراسر جهان، از جمله خود الجی، می‌توانند آن را تولید کنند. تلویزیون‌های OLED به LED برای روشنایی پس‌ زمینه نیاز ندارند و علاوه بر این مزایای کیفیت تصویر، به طور شگفت‌انگیزی می‌توانند نازک باشند.

OLED یک فناوری متفاوت است زیرا از LED برای تولید نور پس زمینه استفاده نمی‌کند بلکه به جای آن نور مورد نیاز به وسیله‌ی میلیون‌ها زیر پیکسل منفرد OLED تولید می‌گردد. خود پیکسل‌ها نقاط ریزی هستند که تصویر را تشکیل می‌دهند یعنی از خود نور ساطع می‌کنند و به همین دلیل است که این نوع صفحه نمایش را «تابشی یا ساطع کننده» می‌گویند.

این تفاوت منجر به انواع مختلف عوامل کیفیت تصویر می‌شود که برخی از آنها از LCD (و QLED) پشتیبانی می‌کنند، اما بیشتر آنها از OLED بهره می‌برند. گذشته از برندهای آمریکایی که در بالا به آن‌ها اشاره شد، پاناسونیک، فیلیپس، گروندیک و سایر تولیدکنندگانی که تلویزیون‌های OLED در اروپا می‌فروشند، همه از پنل‌هایی استفاده می‌کنند که شرکت ال‌جی دیسپلی تولید می‌کند.

QLED در برابر OLED: مقایسه‌ کیفیت تصویر

براساس بررسی‌های ما، در ادامه چند مقایسه‌ی کلی وجود دارد که بین این دو نوع انجام داده‌ایم.

تفاوت در کیفیت تصویر تلویزیون‌های QLED بیش‌تر از OLED است. سامسونگ و تی‌سی‌ال (TCL) هر کدام دارای چندین سری تلویزیون QLED هستند و عملکرد گران‌ترین مدل‌های آن‌ها بسیار بهتر از ارزان‌ترین مدل‌های این محصولات است. این امر عمدتاً به این دلیل است که بخش اعظمی از بهبودهای عملکرد کیفیت تصویر در سری‌های QLED به آن صورت ارتباط بسیار زیادی با نقاط کوانتومی ندارد.

در عوض، آنها دارای Local Dimming بهتر، روشنایی درخشان‌تر و زاویه دید بیشتر هستند که به این تلویزیون‌ها کمک می‌کند تا عملکرد بهتری از QLED داشته باشند (و تلویزیون‌های غیر QLED) فاقد آن موارد اضافی هستند. ضمن اینکه تمام تلویزیون‌های OLED که ما بررسی کرده‌ایم، از کیفیت تصویر بسیار مشابهی برخوردار هستند. همه‌ی این تلویزیون‌ها در بررسی‌های که ما انجام داده‌ایم امتیاز ۱۰ از ۱۰ را به دست آوردند.

در میان تلویزیون‌های مختلف OLED تفاوت‌هایی وجود دارد اما تفاوت‌های آن‌ها تقریباً به اندازه‌ی تفاوت‌های میان سری‌های مختلف تلویزیون‌های QLED قابل توجه نیستند.

تلویزیون OLED دارای کنتراست بهتری است و از سطح رنگ مشکی عمیق‌تری برخوردار است. یکی از مهم‌ترین فاکتورهای دارای اهمیت کیفیت تصویر، میزان عمق رنگ مشکی است و ماهیت تابشی آن‌ها به این معنی است که تلویزیون‌های OLED می‌توانند پیکسل‌های بدون استفاده را به طور کامل خاموش نمایند که به معنی واقعی کلمه باعث تولید کنتراست بی‌نهایت می‌شود.

تلویزیون‌های QLED و LCD حتی در بهترین نوع آن‌ها که دارای موثرترین آرایه‌ی Local Dimming هستند نیز مقداری نور را از بین می‌برند که باعث می‌شود  سطح رنگ مشکی، در اطراف بخش‌های روشن بیشتر خاکستری شود.

تلویزیون QLED روشن‌تر است. درخشان‌ترین تلویزیون‌های QLED و LCD می‌توانند درخشان‌تر از هر مدل OLED باشند که این یک مزیت خاص در اتاق‌های روشن و با محتوای HDR است. با این حال، در بررسی‌های ما، تلویزیون‌های OLED هنوز هم می‌توانند برای اکثر اتاق‌ها روشنایی زیادی تولید کنند و کنتراست برتر آنها همچنان به آنها امکان می‌دهد تا از هر تلویزیون QLED / LCD که تا این لحظه بررسی شده، در مجموع یک تصویر HDR بهتر ارائه دهند.

تلویزیون OLED از یکنواختی و زاویه دید بهتری برخوردار است. با نمایشگرهای مبتنی بر LCD، قسمت‌های مختلف صفحه نمایش می‌توانند همیشه درخشان‌تر از سایر قسمت‌ها به نظر برسند و ساختار نور پس زمینه نیز می‌تواند در برخی از محتوا قابل مشاهده باشند.

حتی بهترین LCDها نیز دچار ضعیف شدن تصویر می‌شوند، کنتراست آن‌ها کم می‌شود و هنگام تماشا وقتی از صندلی‌هایی به غیر از نقطه‌ای عالی که به طور مستقیم در جلوی صفحه نمایش قرار دارد، جا به جا شوید، مشاهده می‌کنید که تصویر تغییر رنگ می‌دهد؛ یعنی رنگ‌ها کمی مات و پریده به نظر می‌رسند. تلویزیون‌های OLED تقریباً صفحه نمایش‌های کاملاً همسان دارند و به یکسان ماندن نور و کیفیت تصویر از هر زاویه‌ای وفادار هستند.

هر دو نوع تلویزیون OLED و QLED در رزولوشن، رنگ، پردازش ویدئو و عوامل کیفیت تصویر، اساساً یکسان هستند. اکثر تلویزیون‌های OLED و QLED دارای رزولوشن یکسان هستند. هر دو دارای کیفیت ۴K بوده و می‌توانند به پشتیبانی از رزولوشن ۸K نیز دست پیدا کنند.

وضوح، رنگ، پردازش فیلم و سایر عوامل کیفیت تصویر اساساً یکسان هستند. بیشتر QLED و OLED دارای وضوح یکسان ۴K هستند و هر دو می‌توانند به وضوح ۸K نیز دست پیدا کنند. هیچ کدام از این دو فناوری دارای مزیت ذاتی عمده در زمینه‌های پردازش رنگ و فیلم نیستند.

تلویزیون‌های QLED می‌توانند بزرگتر، کوچکتر و ارزان‌تر هم بشوند. امروزه فقط چهار اندازه از تلویزیون‌های QLED در بازار موجود است: ۵۵، ۶۵، ۷۷ و ۸۸ اینچ و همچنین نسخه‌ی ۴۸ اینچی آن نیز قرار است در سال ۲۰۲۲ به بازار عرضه شود. نسخه‌های ۷۷ اینچی ۴ هزار دلار و نسخه‌ی ۸۸ اینچی آن ۳۰ هزار دلار قیمت دارد، پس در واقع، فقط سه اندازه وجود دارد که بیشتر فروشندگان می‌توانند پیشنهاد دهند. تلویزیون ۸۵ اینچی ۸K QLED سامسونگ بیش از ۱۵ هزار دلار قیمت دارد.

در ضمن، تلویزیون‌های QLED سامسونگ در اندازه‌های ۳۲، ۴۳، ۴۹، ۵۵، ۶۵، ۷۵، ۸۲، ۸۵ و بله ۹۸ اینچ عرضه می‌شوند. البته تلویزیون‌های LCD غیر QLED حتی می‌توانند کوچکتر نیز باشند. یکی دیگر از مزایای بزرگ QLED و LED نسبت به OLED که می‌خواهیم درباره‌ی آن صحبت کنیم، قیمت‌های اندازه‌های ۶۵ اینچ به بالای آن‌ها است.

تلویزیون‌های بزرگ سریع‌ترین بخش فروش را در بازار در اختیار دارند و هیچ نشانه‌ای از کاهش تقاضا برای آن‌ها را نمی‌توان مشاهده کرد. همان طور که در بالا اشاره کردیم تلویزیون ۷۷ اینچ مدل B9 ال‌جی ۴ هزار دلار قیمت دارد. این در حالی است که تلویزیون‌های سری ۸ TCL، در حدود ۲۶۰۰ دلار، ۷۵ اینچ QLED سامسونگ مدل Q70، دو هزار دلار و ارزان‌ترین مدل ۷۵ اینچی QLED یعنی مدل Q60R فقط ۱۵۰۰ دلار قیمت دارد.

مطمئناً هیچ یک از این QLEDها نمی‌توانند OLED را شکست دهند اما هزاران دلار هزینه کمتری دارند. در اندازه‌های ۵۵ و ۶۵ اینچی، بالاترین مدل‌های QLED با بهترین عملکرد و کیفیت عالی مانند سامسونگ Q90 و مدل Q900A با رزولوشن ۸K، قیمتی بیشتر از ارزان‌ترین تلویزیون OLED دارد. البته تعداد بسیاری از سری‌های QLED با قیمت بسیار ارزانتری نیز در دسترس قرار دارد؛ با این وجود، کیفیت تصویر نسبتاً ضعیف‌تری دارند.

درباره سوختن پیکسل‌های OLED چه می‌دانیم؟

درباره سوختن پیکسل مطالب زیادی گفته شده است. در حقیقت، سوختن پیکسل به این معنی نیست که مثلا تعدادی از لامپ‌های ریز OLED بسوزند و خاموش شوند و زمانی که شما تلویزیون خود را روشن می‌کنید آن قسمتی که دچار سوختگی پیکسل شده به هیچ عنوان نور نداشته باشد و به صورت سیاه نمایش داده شود؛ بلکه برخلاف تصور شما، به صورت دیگری اتفاق می‌افتد که این موضوع را با ذکر یک مثال شرح می‌دهیم: معمولاً شبکه‌های تلویزیونی هر کدام برای خود دارای لوگو یا آرم هستند.

وقتی شما برنامه‌های آن کانال را تماشا می‌کنید، زود به زود تمام تصاویر نمایشگر تغییر کرده و عوض می‌شوند اما آن آرم یا لوگوی شبکه به صورت ثابت نمایش داده می‌شود.

حال اگر تلویزیون شما برای مدت زمانی طولانی  روی یک کانال روشن باشد، کم‌کم رد آن آرم یا لوگو به صورت کم رنگ و سایه‌وار باقی می‌ماند و شما با تعویض کانال تلویزیونی هم آن آرم یا لوگو را به صورت یک سایه، حال یا کمی کم‌رنگ‌تر یا پررنگ‌تر مشاهده می‌کنید و این عیب به هیچ طریقی نیز رفع نمی‌شود که اصطلاحاً می‌گویند نمایشگر دچار سوختگی پیکسل شده است.

تمام صفحه نمایش‌های OLED می‌توانند به مشکل «سوختن» دچار شوند و از هر نوع صفحه نمایش‌های دیگری که ما می‌شناسیم از جمله نسبت به نمایشگرهای LCD  و QLED حساس‌تر هستند.

با تمام این موارد در نظر گرفته شده، سوختن پیکسل نباید مشکلی برای اکثر مردم باشد. تلویزیون شما زمانی به مشکل سوختگی پیکسل دچار می‌شود که مثلاً روزانه چندین ساعت کانال ESPN، فاکس‌نیوز یا MSNBC را تماشا نمایید و به اندازه‌ی کافی کانال‌ تلویزیون را تغییر ندهید اما اگر هنگام تماشای تلویزیون، بخصوص کانال‌هایی که دارای آرم ثابت هستند، هر چند ساعت یک بار کانال‌های تلویزیونی را به طور مداوم عوض کنید، این شانس را دارید که تلویزیون شما دچار سوختگی پیکسل نشود.

چشم انداز آینده تلویزیون‌های OLED در مقابل QLED

تا زمانیکه بهترین تلویزیون‌های QLED سال ۲۰۲۲ را در مقابل بهترین تلویزیون‌های OLED  قرار ندهیم، مطمئناً نمی‌دانیم امسال کدام یک برنده‌ می‌شود اما همان‌طور که در بالا اشاره کردیم، روی OLED شرط می‌بندیم. در سال‌های ۲۰۱۹ الی ۲۰۲۲ سامسونگ و TCL کیفیت تصویر بالاترین مدل‌های خود را دوباره افزایش دادند و سعی کردند تا با بهبود دادن به Local Dimming و سپس با اضافه کردن mini-LED تلویزیون‌های OLED را از میدان رقابت بیرون نمایند؛ در حالیکه ال‌جی علاوه بر افزایش پردازش، توانست خیلی سریع جایگاه خود را تثبیت نماید.

تلویزیون C9 از مدل‌های پیشین خود خیلی بهتر نبود و ما انتظار داشتیم مدل‌های ۲۰۲۲ ال‌جی پیشرفت‌های افزایشی مشابهی را ارائه دهد. اما با توجه به تفاوت‌های اساسی بین فناوری OLED و QLED، قطعاً اگر پیشرفت‌های QLED در سال ۲۰۲۲ این امکان را برای به حاشیه راندن OLED به وجود آورده بود، می‌توانست نتیجه کاملاً شگفت‌انگیزی را حالص کند.

وضعیت این دو فناوری در آینده چگونه خواهد بود؟

سامسونگ، در واقع مشغول کار روی یک تلویزیون با فناوری OLED مخصوص به خود است (دوباره)، و ۱۱.۱ میلیارد دلار در تاسیسات جدیدی سرمایه‌گذاری کرده است تا فناوری «صفحه نمایش QD» را ایجاد نماید که اساسا همان OLED با نقاط کوانتومی و با نامی دیگر است.

سامسونگ در ادامه راه به طور جداگانه در حال تحقیق و بررسی روی نقاط کوانتومی با دید مستقیم است که با لایه‌های کریستال مایع جدا می‌شود و از خود نقاط کوانتومی به عنوان منبع نور استفاده می‌کند. تلویزیون‌های «تابشی کیولد» (QLED Emissive) این امکان را دارند که با سطح مطلق مشکی و نسبت کنتراست «بی‌نهایت» OLED و کارایی بیشتر، رنگ‌ بهتر و با موارد زیادتر، مطابقت داشته باشند.

البته تا آن زمان چند سال زمان خواهد برد و ما تلویزیون‌های تابشی QLED را که برای فروش عرضه می‌کنند، در اختیار خواهیم داشت. امیدواریم آن‌ها تا آن زمان برای انتخاب نام مخفف آن تلویزیون‌ها فکری بکنند (شاید EQLEDs نام بگیرند).

نظر شما درباره این مقایسه چیست؟ آیا تلویزیونی‌های QLED را به OLED ترجیح می‌دهید یا بر عکس آن را مناسب‌تر می‌دانید؟ به نظر شما، کدام تکنولوژی می‌تواند حکم‌فرمایی بیشتری روی بازار داشته باشد؟ خوشحال می‌شویم اگر نظر و تحلیل خود را در رابطه با این موضوع، از بخش نظرات همین مطلب با ما و دیگر کاربران سایت به اشتراک بگذارید.