یک گروه تحقیقاتی به سرپرستی محققان دانشگاه سوانسی (Swansea) بریتانیا نتایج تحقیق خود روی یک کندور اندین (Andean Condor) را منتشر کرده‌اند. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که این پرنده که بزرگ‌ترین پرنده پروازی زمین محسوب می‌شود توانسته است مسافتی به طول ۱۷۲ کیلومتر را در هوا سُر بخورد و زحمت بال زدن را به خود ندهد.
دانشمندان تمرکز خود را روی مطالعه ارتباط بین وضعیت محیطی و پرواز پرندگان بزرگ گذاشته‌اند تا میزان تلاشی که این پرندگان برای پرواز انجام می‌دهند را محاسبه کنند. برای انجام این کار، آنها یک قطعه ثبت داده را روی تعدادی کندور نصب کرده‌اند. قطعه یادشده هر باری که پرنده پر می‌زند و مسیری که می‌پیماید را ثبت می‌کند.
نتایج مطالعه مذکور که در نشریه پروسیدینگز او دِ نشنال اکادمی او ساینس (Proceedings of the National of Science) منتشر شده است، نشان می‌دهد که کندورها تنها یک درصد از کل پروازشان را بال می‌زنند. آن یک درصد هم بیشتر اوقات زمانی رخ می‌دهد که پرنده قصد بلند شدن از زمین را دارد و یا زمانی است که پرنده در نزدیکی سطح زمین پرواز می‌کند.
طاقت کندورها در زمان سُرخوردن در هوا تحسین‌برانگیز است اما این پرندگان سنگین زمانی که پای مصرف انرژی برای بال زدن وسط باشد، نیاز به تقلای زیادی خواهند داشت.
هانا ویلیامز (Hannah Williams) از مؤسسه رفتارشناسی حیوانات مکس پلانک اینستِتوت (Max Planck Institute) و یکی از سرپرستان مطالعه انجام‌شده می‌گوید:
نتایج تحقیقات ما نشان می‌دهد که میزان بال زدن پرنده با تغییرات آب‌وهوایی به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای تغییر نمی‌کند. این موضوع نشان می‌دهد که تصمیم پرنده مبنی بر کی و کجا فرود آمدن بسیار حساس خواهد بود. زیرا در غیر این صورت نه تنها پرنده نیاز دارد تا دوباره از زمین بلند شود، بلکه فرود‌های غیرضروری به‌طور ویژه‌ای هزینه کلی پرواز را بالا می‌برد.
نتایج تحقیق یادشده توانسته است ارتباطی برقرار کند بین کندورهای امروزی و برخی حیوانات بسیار بزرگ منقرض‌شده که بیشتر شبیه به اژدها بوده‌اند. در مجموع، این نتایج می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا توضیح دهند که پرندگان منقرض‌شده بسیار بزرگی که طول بال‌هایشان دو برابر کندورها بوده است چگونه پرواز می‌کردند.
در اینجا برای انسان‌ها نیز درسی برای زندگی وجود دارد. همیشه لازم نیست عرق ریخت، گاهی اوقات ساده‌ترین مسیر، بهترین مسیر است.
نظرات