به‌تازگی،تعدادی از ستاره‌شناسان ژاپنی یکی از جدیدترین تلسکوپ‌های خود را برای رصد کوتوله سرخ ای‌دی لیونس (AD Leonis) مورداستفاده قرار دادند. مشاهده این ستاره که تنها ۱۶ سال نوری با ما فاصله دارد، شگفتی این ستاره‌شناسان را برانگیخت.
گروه ژاپنی، این ستاره کوچک و تقریبا تار را در حال ساطع کردن چندین پرتوی میان ستاره‌ای به درون کیهان مشاهده کردند، برخی از این پرتوها تا ۲۰ برابر بزرگ‌تر از آنهایی است که خورشید ما از خود منتشر می‌کند.
کوسکه نامِکاتا (Kosuke Namekata) از دانشگاه کیوتو (Kyoto)، این‌گونه توضیح می‌دهد:
پرتوهای خورشیدی، حاصل انفجارهای ناگهانی‌ای هستند که در سطح ستاره‌ها اتفاق می‌افتد.
اما قوی‌ترین پرتوهای انفجاری‌ای که در روی ای‌دی لیونس دیده شده‌اند را می‌توان یک ابر پرتو در نظر گرفت. انتشار این ابر پرتوها توسط خورشید ما به‌ندرت پیش می‌آید اما برای کوتوله‌های سرخ فعال و آشفته یک اتفاق معمول است.
نامکاتا می‌افزاید:
تحلیل‌های ما روی این ابر پرتوها، نتایج و داده‌های بسیار جالبی را دربر داشت. باید این را هم اضافه کرد که سطح انرژی موجود در اتم‌های هیدروژن این ابرپرتوها ۱۰ بار بالاتر از سطح انرژی پرتوهای معمولی است که خورشید ما ساطع می‌کند.
در مقاله‌ای که اخیرا در مجله ژاپنی پابلیکیشنز او دِ استرونامیکال سِسایتی (Publications of the Society) منتشر شده است، نامکاتا و همکارانش رصدی به مدت زمان یک هفته را شرح می‌دهند که با استفاده از تلسکوپ سیمی (Seimei) به مشاهده ای‌دی لیونس پرداخته‌اند.
نامکاتا به این نکته اشاره می‌کند که او و گروهش توانسته‌اند در اولین شب رصد، این ابر پرتوها را مشاهده کنند و می‌گوید:
این اولین باری است که این مورد غیرمعمول گزارش شده است. این دقت بالای تلسکوپ سیمی بود که چنین امکانی را فراهم کرد.
سرپرست گروه مطالعه کازوناری شیبابا (Kazunari Shibaba) بر این باور است که نتایج این تحقیق برای پیش‌بینی کردن ابر پرتوهای خورشید بسیار مفید خواهد بود. این ابر پرتوهای خورشیدی می‌تواند به ماهواره‌ها و سازه‌های الکتریکی ما روی زمین خسارت‌های جدی‌ای را وارد کند. حتی مهم‌تر از این، این نتایج می‌تواند ما را در پیدا کردن پاسخ برای بزرگ‌ترین سؤال‌ها در مورد کیهان کمک کند.
استفاده از این نتایج، ممکن است ما را در درک تاثیر این پرتوها روی حیات‌های موجود و یا ظهور حیات جدید در دیگر سیاره‌ها یاری کند.
نظرات