اینکه یک دایناسور ۱۳۰۰ کیلوگرمی با بدنی پوشیده شده از صفحات زره مانند، ۱۱۰ میلیون سال پیش دقیقا چه چیزی می‌خورده سؤال سختی است. ولی اکنون با کمک تحقیقات وسواسی دانشمندان، جواب این سؤال مشخص است، حجم عظیمی از علف‌های برگ‌دار.
یک گروه تحقیقاتی، رازهای رژیمی یک فسیل بوریالوپلتا (Borealopelta) که یک دایناسور چهار پا است را کشف کرده‌اند.
جیم بیسیگر (Jim Basinger) زمین‌شناس دانشگاه ساسکاچوان (Saskatchewan) کانادا، این‌گونه بیان می‌کند که:
پیدا کردن محتویات دست‌نخورده شکم یک دایناسور اتفاق کاملا نادری است. شکم دایناسور مذکور که از یک فسیل مومیای شده به‌دست آمده است، بهترین شکم سالمی است که تا به امروز دانشمندان به خود دیده‌اند.
گروه تحقیقاتی، نتایج مطالعات خود را در مجله رویال سسایتی اوپن ساینس (Royal Society Open Science) منتشر کرده‌اند. فسیل این دایناسور در سال ۲۰۱۱ در کانادا در یک معدن کشف شد، از آن زمان تا سال ۲۰۱۷ این فسیل کشف‌شده در موزه رویال تایرل (Royal tyrrell) به نمایش درآمد. نام این فسیل را از روی نام تکنسین موزه مارک میچل (Mark Mitchell) کاشف این فسیل، مارکمیچلی (Markmitchelli) گذاشتند.
استخراج محتویات شکم این فسیل برای مطالعه، پروسه‌ای به‌شدت طاقت‌فرسا بوده است. دیوید گیرینود (David Greenwood) زیست‌شناس دانشگاه برندان (Bradon) می‌گوید:
زمانی که ما تکه‌هایی از محتویات شکم فسیل را زیر میکروسکوپ بررسی کردیم، دیدن اینکه این محتویات به زیبایی حفظ شده و بافت گیاهی مواد آن یکپارچه باقی مانده است، کاملا مبهوتمان کرد.
این‌طور به نظر می‌رسد که این دایناسور در انتخاب مواد غذایی خود دقت خاصی به خرج می‌داده است. بخش اصلی آخرین وعده غذایی این موجود از برگ سرخس بوده است و کمی هم ساقه و شاخه‌های کوچک به‌عنوان دسر. جزئیات به‌دست‌آمده از این فسیل چیزهای بیشتری برای گفتن دارد. در شکم این دایناسور مقداری هم زغال چوب یافت شده است، که نشان می‌دهد این حیوان در منطقه‌ای مشغول چرا بوده که به‌تازگی آتش گرفته بوده است و سرخس‌ها در آن دوباره روید بوده‌اند.
محققان زمان مرگ این موجود را با توجه به گیاهانی که خورده است، اواخر بهار تا اواسط تابستان تخمین می‌زنند.
کالب بروان (Caleb Brown) فسیل‌شناس و رئیس مطالعاتی موزه رویال تایرل می گوید:
این مطالعات جدید، پیشینه ذهنی ما را درباره رژیم غذایی دایناسورهای بزرگ علفخوار تغییر خواهد داد.
اینکه یک وعده غذایی می‌تواند چقدر اطلاعات درباره یک دوره زمانی در میلیون‌ها سال قبل به ما بدهد، واقعا اعجاب‌انگیز است.
نظرات