اداره آتش‌نشانی لس‌آنجلس همان‌طور که به نظر می‌رسد که عملیات خود را مدرن می‌سازد، همچنین به تعدادی از فناوری‌های جدید از جمله گسترش ناوگان هواپیماهای بدون سرنشین خود برای تعدادی از مواضع جدید روی آورده است.
یکی از بزرگ‌ترین ادارات آتش‌نشانی در ایالات‌متحده در کنار نیویورک و شیکاگو، که بودجه‌ای در حدود ۶۹۱ میلیون دلار و بیش از ۳۵۰۰ کارمند دارد و در سال ۲۰۱۸ به ۴۹۲۷۱۷ تماس واکنش نشان داده است. این اداره در حال حاضر ناوگانی متشکل از ۱۱ هواپیمای بدون سرنشین را در اختیار دارد که سبب تجهیز ۲۵۸ موتور آتش‌نشانی، آمبولانس و بالگردهای این اداره شده است.
با این حال، ریچارد فیلدز (Richard Fields)، رئیس برنامه Unmanned Aerial Systems، مایل است شاهد افزایش قابل‌توجه این تعداد باشد. لس‌آنجلس به خاطر همکاری با شرکت چینی DJI توانسته به‌عنوان یک رهبر در زمینه استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین برای کاربردهای آتش‌نشانی در آمریکا ظاهر شود. این بخش در فروردین‌ماه (آوریل) به وجود آمد.
در آن زمان، سازنده هواپیماهای بدون سرنشین و توسعه‌دهنده فناوری تصویربرداری چینی، توافق‌نامه‌ای را برای آزمایش و استقرار هواپیماهای بدون سرنشین به‌عنوان یک ابزار جهت آمادگی در هنگام واکنش‌های اضطراری امضاء کرد. این شرکت این شراکت را یکی از بزرگ‌ترین مشارکت‌ها با آژانس‌های آتش‌نشانی آمریکا نامیده است. بیل چن (Bill Chen)، مدیر مشارکت‌های سازمانی DJI گفت:
ما هیجان‌زده هستیم که مشارکت خود را با اداره آتش‌نشانی لس‌آنجلس؛ یکی از بهترین سازمان‌های امنیت ملی کشور ایالات متحده تقویت کنیم، تا به آن‌ها کمک نماییم که از مزایای استفاده از فناوری بدون سرنشین DJI که برای بخش امنیت عمومی ساخته‌شده، استفاده نمایند. با همکاری دو سویه ما، می‌توانیم بینش ارزشمندی را در رابطه با پیچیدگی‌های به‌کارگیری هواپیماهای بدون سرنشین در موقعیت‌های اضطراری، آن‌هم در یکی از پیچیده‌ترین محیط‌های شهری این کشور به‌دست آوریم.
اکنون در حدود پنج ماه بعد، به نظر می‌رسد که این برنامه به‌اندازه کافی موفق بوده است، زیرا فیلدز به دنبال دو برابر کردن این ناوگان است. وی گفت:
حرکت بعدی، استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین جهت کمک به منابع تخصصی ما است. این منابع شامل آتش‌نشان‌ها و خدمه حفاظتی است که با مواد خطرناک، جستجوهای شهری، نجات، محیط‌های دریایی و عملیات سریع آب سروکار دارند. این فناوری‌ها ایجاب می‌کنند تا اداره آتش‌نشانی فرار از خود این هواپیماهای بدون سرنشین برود. گزینه‌های بسیاری وجود دارند که به ما این امکان را می‌دهند که هواپیماهای بدون سرنشین را متنوع‌تر سازیم. ارزشمندترین این ابزارها هواپیمای بدون خلبان نبوده، بلکه حسگرها هستند.
تاکنون مفیدترین کاربرد، استفاده از فناوری‌های مادون‌قرمز برای تعادل‌بخشی به نور مرئی و همچنین ترکیب آن با سیگنال‌های حرارتی بوده است، چیزی که حسگرها قابل به دریافت آن هستند. فیلدز گفت:
آموزش جهت تبدیل کردن یک آتش‌نشان به یک خلبان هواپیمای بدون سرنشین به‌طور خاصی سخت است. یک خلبان معمولی تا هشتاد ساعت آموزش کسب می‌نماید. تمرینات ما در آمریکا پیشرو هستند. هیچ چیزی در بازار تجاری وجود ندارد که بتواند آن‌ها را شکست دهد.
در حال حاضر، کل ناوگان اداره آتش‌نشانی لس‌آنجلس از هواپیماهای بدون سرنشین DJI تشکیل شده است، چیزی که طی چند سال گذشته توسط مقامات نظامی و غیرنظامی متوقف شده است. نگرانی‌ها مرتبط با اتکا به فناوری چینی، آن‌هم در زیرساخت‌های اساسی آمریکا، از شرکت‌های فناوری شبکه مانند هواوی تا توسعه‌دهندگان فناوری هواپیماهای بدون سرنشین مانند DJI گسترش‌یافته است.
وزارت دفاع در سال ۲۰۱۸ ممنوعیت خرید و استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین تجاری را با اشاره به آسیب‌پذیری‌های سایبری اعلام کرد. این ممنوعیت یک سال پس از آن صورت گرفت که مقامات اداره امنیت داخلی و اعضای کنگره، DJI را به‌طور خاص به خاطر پتانسیل محصولات آن شرکت جهت جاسوسی دولت چین از ایالات‌متحده مورد خطاب قراردادند. طبق گزارش صدای آمریکا در شهریورماه (سپتامبر)، این قانون خیلی سفت‌وسخت تنظیم نشده و بسیاری از شاخه‌های سازمان‌های نظامی همچنان از هواپیماهای بدون سرنشین استفاده می‌نمایند.
در لس‌آنجلس، فیلدز می‌گوید که او این نگرانی‌ها را جدی گرفته است. این بخش همکاری تنگاتنگی با قانون‌گذاران و گروه‌های حامی حقوق شهروندان مانند اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا داشته است. این اقدام جهت ایجاد سیاستی دقیق در رابطه با آنچه که با داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط اداره آتش‌نشانی صورت می‌‌گیرد، انجام‌شده است. فیلدز اظهار کرد:
روشی که ما با برنامه خود ایجاد می‌کنیم این است که هواپیماهای بدون سرنشین به ما وضعیت آنی مواضع را نشان می‌دهند. این قابلیت به فرمانده حادثه موردنظر کمک می‌کند تا یک دیدگاه بصری نسبت به این مشکل پیداکرده و سپس بتواند تصمیمات بهتری را اتخاذ نماید. تنها داده‌‌هایی که ثبت و نگهداری می‌شوند، داده‌های مرتبط با آتش هستند. اداره آتش‌نشانی می‌تواند یک ارزیابی را از شدت تخریب انجام دهد، که این مورد بعداً می‌تواند به لایه‌های نقشه‌ای تبدیل‌شده و بدین‌صورت، نقاط حساس را شناسایی نمود.
در رابطه با اطلاعاتی که می‌توانند به چین ارسال شوند نیز باید بگویم که هرگونه نقشه‌برداری از زیرساخت‌های حیاتی، بدون اتصال به اینترنت از بین می‌رود. این اطلاعات بر روی هواپیمای موردنظر ذخیره و ۹۰ درصد آن‌ها نیز اطلاعاتی در رابطه با عملکرد این دستگاه هستند. برخی از اطلاعات نیز مربوط به موقعیت مکانی و وضعیت خود پهباد هستند. این‌ها اطلاعاتی است که جمع‌آوری می‌شوند.
از دیدگاه فیلدز، اگر دولت در مورد استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین ساخته‌شده توسط یک تولیدکننده خارجی نگران است، یک راه‌حل آسان وجود دارد. دولت می‌تواند چنین فعالیت‌هایی را قانون‌مند سازد. وی در ادامه بیان کرد:
بیایید یک استاندارد را در نظر بگیریم. اگر شما از آن‌ها در فعالیت‌های مربوط به هوا فضای فدرال استفاده می‌کنید، انگاه این‌ها مسائلی هستند که باید آن‌ها را حل نمایید. گفتن اینکه پهبادهای DJI مخرب هستند چون در چین ساخته شده‌اند، پس بیایید آن‌ها را بیرون بیندازیم، یک جواب معقول نیست.
نظرات