نقض حریم خصوصی و رصد کاربران اتهام، مسئله و موضوعی است که همواره شرکت‌های بزرگ و حتی گروه‌های سیاسی با آن رو به رو هستند.
چه کمپانی بزرگی مثل گوگل و شرکت مادر آن یعنی الفابت، چه کمپانی آمریکایی فیس بوک با شبکه‌های اجتماعی بزرگ خود یعنی خود فیس بوک و اینستاگرام همواره در معرض این اتهام از سوی کارشناسان شبکه‌های اجتماعی هستند که با استفاده از داده‌های کاربران شروع به جاسوسی می‌کنند و حتی اطلاعات بدست آمده از این رصدها را به سرویس‌های مختلفی نظیر اف بی ای و یا پنتاگون می‌فروشند.
حتی چندی پیش گوگل مجبور شد که در اپلیکیشن دستیار گوگل خود تغییراتی را اعمال کند، تغییراتی که دلیل آن اعتراضاتی بود که به گوگل وارد شده بود مبنی بر این که دستیار گوگل با فعال کردن متوالی میکروفون گوشی‌های اندروید شروع به جاسوسی و شنود مکالمات کاربران خود می‌کند و این اطلاعات را برای گوگل ارسال می‌کند که البته گوگل اعلام کرد که این ضبط مکالمات تنها برای بررسی‌های علمی روی عملکرد دستیار گوگل بوده است و با این حال جلوی این شنود را با تغییرات جدید گرفت.
چه قبول کنیم و چه نکنیم امروزه تکنولوژی در تمامی بخش‌های زندگی ما حضور دارد و همین حضور باعث شده تا حریم خصوصی افراد مختلف در معرض خطر قرار بگیرد.
حالا اما اخبار جدیدی مربوط به اپلیکیشن مترجم گوگل شنیده شده است که در این خبر قصد داریم آن را بررسی کنیم.
گوگل همواره اعلام کرده است که با وجود انتشار اپلیکیشن مترجم خود به هیچ عنوان این مترجم جایگزینی برای مترجمان انسانی نیست و درصد خطای این مترجم بسیار بالاتر از مترجم‌های انسانی است اما بر اساس گزارشات منتشر شده گویا مقامات دولت ایالت متحده آمریکا از این اپلیکیشن استفاده دیگری می‌کنند.
گزارش‌ها نشان می‌دهد که دولت آمریکا و مقامات ان برای اجازه ورود دادن به پناهندگان از این اپلیکیشن یعنی مترجم گوگل استفاده می‌کنند تا پست‌های افراد متقاضی به ورود آمریکا را مورد بررسی قرار بدهد و با ترجمه فعالیت‌های افراد به نسبت نگرش بدست آمده از این رصد به برخی اجازه ورود به کشور آمریکا داده می‌شود و به برخی نیز این اجازه داده نمی‌شود.
اما مسئله مهم تر فارغ از این موضوع در این نکته وجود دارد که مقامات دولت ایالات متحده آمریکا چگونه به تمامی پست‌های یک فرد در شبکه‌های اجتماعی دسترسی پیدا می‌کنند تا بتوانند هر پردازشی که مدنظرشان است در این پست‌ها انجام بدهند و با این پردازش‌ها به نتایج مختلف دست پیدا کنند و نظرات و دیدگاه‌های هر فرد را بر اساس این پست‌های منتشر شده آنالیز کنند؟
اداره خدمات شهروندی و خدمات مهاجرتی کشور ایالات متحده به افسران توصیه می‌کند که از این ابزار استفاده کنند تا بتوانند دید درستی نسبت به سایر مردم داشته باشند.
وب سایت آمریکا ProPublica که از سال ۲۰۰۷ فعالیت خود را در حوزه روزنامه نگاری تحقیقاتی در نیویورک آغاز کرده است روز پنج شنبه در گزارش خود در این رابطه نوشت: در دفترچه راهنما اداره خدمات شهروندی و خدمات مهاجرتی کشور ایالات متحده اشاره شده است که با استفاده از سایت‌ها و سرویس‌های متنوع ترجمه آنلاین رایگان نظیر مترجم گوگل، یاهو، بینگ و یا سایر موتورهای جستجو می‌توان به معنای درست پست‌هایی که به زبان خارجی منتشر شده است دست پیدا کرد.
حتی در این دفترچه شاهد هستیم که نحوه استفاده صحیح و دستورالعمل کار با برنامه مترجم گوگل داده شده است تا افسران بتوانند به درستی با این ابزار کار بکنند.
با درخواست رسمی سایت ProPublica به مرکز پروژه بین المللی کمک به پناهندگان (IRAP) توانستیم به این دفترچه به شکل عمومی دسترسی پیدا کنیم و مطالب موجود در این دفترچه را خوانده و مورد بررسی قرار بدهیم.
یکی از اعضای مرکز پروژه بین المللی کمک به پناهندگان یعنی بتسی فیشر (Betsy Fisher) که به عنوان مدیر استراتژی این مرکز فعالیت می‌کند در یک ایمیل به سایت ProPublica اعلام کرد: دولت ایالات متحده آمریکا از نرم افزارها و برنامه‌های نسبتا ناقصی برای تحلیل هر فرد متقاضی پناهندگی استفاده می‌کند تا بتواند نتیجه‌های مختلف را بگیرد و داده‌های خود را که از هر فرد بدست آورده است مورد بررسی و آنالیز انجام دهد تا به این نتیجه برسد که درخواست پناهندگی یک فرد را رد یا تایید کند و اجازه ورود یک فرد به آمریکا را صادر کند.
اما متخصصین و کارشناسان حوزه زبان در گفتگو خود با سایت ProPublica همگی به این نکته اشاره کردند که به هیچ وجه نمی‌توان به نتایجی که از سایت‌ها و سرویس‌های ترجمه آنلاین بدست می‌آید اعتماد کرد به خصوص در ترجمه پست‌های شبکه‌های اجتماعی زیرا این سرویس‌ها به هیچ وجه نمی‌توانند به درستی معنای عبارات عامیانه و یا کنایه را تشخیص بدهند و همین مسئله باعث می‌شود که متن ترجمه شده با متن اصلی تفاوت‌های اساسی و بنیادین داشته باشد و به تبع آن تمامی آنالیزهایی که بر اساس این ترجمه بدست می‌آید فاقد ارزش بوده و قابل استناد نخواهد بود.
با تمامی این اوصاف اما اداره خدمات شهروندی و خدمات مهاجرتی کشور ایالات متحده در پیامی گفته است که اطلاعات بدست آمده و جمع آوری شده از رسانه‌های اجتماعی به تنهایی دلیلی برای رد درخواست پناهندگی یک پناهنده نخواهد بود و اگر درخواست یک پناهنده رد شود بدون شک دلایل دیگری برای رد درخواست وجود دارد.
با وجود اینکه اداره خدمات شهروندی و خدمات مهاجرتی کشور ایالات متحده گفت که برای رد درخواست ورود به آمریکا دلایلی به جز پست‌های شبکه‌های اجتماعی بررسی می‌شود اما با این حال ماه پیش در کمال تعجب اجازه ورود یک دانشجوی فلسطینی دانشگاه هاروارد به نام اسماعیل اژاوی (Ismail Ajjawi) به خاک آمریکا داده نشد. بعد از این که مامور حفاظت از گمرک و مرزها فهمید که دوست‌های اسماعیل اژاوی در شبکه‌های اجتماعی پست‌هایی بر ضد سیاست‌های ایالات متحده منتشر می‌کنند اجازه ورود این دانشجو به خاک آمریکا داده نشد.
اسماعیل اژاوی که با وجود اصالت فلسطینی خود در کشور لبنان ساکن است مجبور شد که به کشور خود برگردد اما با فشار رسانه‌ای بر دولت آمریکا، ایالات متحده مجبور شد که این موضوع را حل کند و اجازه ورود اسماعیل اژاوی را به خاک آمریکا بدهد و اسماعیل توانست به شروع سال تحصیلی در دانشگاه هاروارد برسد.
باید ببینیم اما تا کی این سیاست اشتباه دولت ایالات متحده آمریکا ادامه خواهد داشت و تا کی شاهد اتفاقاتی مثل اسماعیل اژاوی در خاک آمریکا خواهیم بود.
نظرات