یک الگوریتم مشاهده سیارات که اخیراً توسط دانشمندان طراحی شده، نشان می‌دهد که ممکن است ستاره‌های نزدیک کره زمین دنیای دیگری را در خود داشته باشند که فراتر از تخیلات بشریت هستند.
ناتالی هینکل (Natalie Hinkel) متخصص فیزیک نجومی مؤسسه تحقیقاتی جنوب غرب سن آنتونیو و همکارانش، نوعی الگوریتم یادگیری ماشینی مبتنی بر داده‌های دریافت شده از هزاران ستاره و مواد شیمیایی سازنده آنها طراحی کردند و به این نتیجه رسیدند ستارگانی که در فاصله ۵۰۰ میلیون سال نوری از خورشید قرار گرفته‌اند و اتفاقاً احتمال می‌رود ۲۹۰ عدد از آنها سیارات بزرگی را در خود جای داده باشند، محل قرارگیری دنیاهای مخفی هستند.
بر این اساس، الگوریتم طراحی شده ابتدا مواد شیمیایی ۲۹۰ ستاره نامبرده را بررسی کرد. سپس با توجه به آنچه که یاد گرفته بود، مقدار احتمال وجود سیارات دیگر را در آنها تخمین زد.
شیوه‌ای که آنها به کار بردند، شبیه راهکار به کار رفته توسط شبکه نتفلیکس برای پیشنهاد فیلم‌های سینمایی مختلف به کاربران است. هینکل می‌گوید:
اگر من تعدادی فیلم سینمایی ببینم، نتفلیکس متوجه می‌شود که من به فیلم‌های علمی تخیلی، تاریخی و هنری علاقه دارم. سپس از اطلاعات دریافت شده استفاده می‌کند تا سایر فیلم‌های مشابه را تشخیص داده و آنها را به کاربران پیشنهاد دهد. البته در این برخی از موارد اشتباهاً به افراد پیشنهاد می‌شود که این درصد خطا مشابه اشتباهاتی است که الگوریتم تازه طراحی شده ما مرتکب می‌شود
این سیستم یادگیری ماشینی بعدها ۳۶۸ ستاره دیگر را شناسایی کرد که احتمال وجود دنیایی دیگر در آنها بیش از ۹۰ درصد بود. هینکل در تاریخ ۲۶ ژوئن و در کنفرانس اخترشناسی برگزار شده در Seattle گفت:
این عدد و رقم بسیار فراتر از آن چیزی بود که من فکر می‌کردم
بر اساس بررسی‌های به ثبت رسیده، عناصری که در اکثر این ستاره‌ها وجود داشتند، عبارتند بودند از: کربن، اکسیژن و سدیم اما مقادیر این مواد نسبت به یک‌دیگر با تفاوت چشمگیری روبه‌رو بودند. هینکل ادعا می‌کند که شیوه‌ای که این عناصر با هم ترکیب و باعث به وجود آمدن حلقه نورانی دور ستاره‌ها می‌شوند، احتمالاً یکی از تئوری‌های توضیح دهنده در مورد چگونگی تشکیل شدن سیارات است.
نظرات